သိပ္ခ်စ္တယ္ အရမ္းမုန္းတယ္
အခန္း ၁
"ၾကယ္စင္ျဖဴ"...
ဒီေန႔...ကိုကို ႏိုင္ငံျခားကေနျပန္လာေတာ့မယ္ဆိုေတာ့...ျဖဴ အရမ္းေပ်ာ္ေနမိသည္...
ကိုကို မသြားခင္တုန္းက...ျဖဴ ကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းထားတာ...အခု ကိုကို ျပန္လာၿပီးဆိုေတာ့..
".ျဖဴ ကိုကို နဲ႔လက္ထပ္ရေတာ့မယ္ေလ...
"ျဖဴ ေတြးေနရင္းနဲ႔...ကိုကို႔ ကိုေလဆိပ္သို႔လာႀကိဳေလသည္...
"ကိုကို" ျဖဴ ေခၚလိုက္သည္...
"ေအာင္သူ" ျဖဴ ကိုျမင္ေတာ့...မ်က္ႏွာပ်က္သြားရသည္...
"ဟင္" ကိုကို ေဘနားမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
"ျဖဴ" အံဩသြားကာ...ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္...
"ေအာင္သူ"တို႔ႏွစ္ေယာက္...ျဖဴနားေလွ်ာက္လာၿပီး
"ဒီမွာ...မင္း ကိုဒို႔ေျပာရအုံးမယ္...မင္း ကိုကို ကဒို႔နဲ႔
လက္ထပ္လိုက္ၿပီး...အခုဒို႔မွာ ကိုယ္ဝန္ ရွိေနတယ္
"ရွင္" ျဖဴ...ဘာမွမေျပာႏိုင္ပဲ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္...
"ျဖဴ" ေဒါသေတြထြက္ကာမ...မ်က္ရည္ေတြပါ.စီးက်လာရင္း...ကိုကို႔ ရဲ႕ပါးကိုရုိက္လိုက္သည္...
"ျဖန္း"
ေအာင္သူ...ပါး ေတြနီရဲသြားရသည္...
သစၥာမရွိတဲ့လူ...ရွင္က ကြ်န္မ...အခ်စ္နဲ႔မတန္ဘူး...ရွင့္လက္စြပ္ရွင္ျပန္ယူသြား...
ျဖဴ...ေျပာၿပီး လက္စြပ့္ ကိုခြ်တ္ကာျပစ္ေပးလိုက္သည္...ျဖဴ...ေလဆိပ္ထဲ
ကေန ေျပးထြက္လာရင္း...
"ျဖဴ...ျဖဴ" ေအာင္သူ...လွန္းေခၚေနမိသည္...
"ေနရိပ္ကင္း"
သူအရမ္းခ်စ္ရတဲ့...ခ်စ္သူ နဲ႔မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသြား
ၿပီးေလ...ဒီညက သူ႔ရဲ႕ မဂၤလာဦးညေပါ့...
"ကင္း" ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ...ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္.
"ကံၾကမၼာ...ဆိုးႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခြဲးခြာ
သြားခဲ့မွာကို...သူ သာသိခဲ့မယ္ဆိုရင္...
"ကင္း" အခန္းထဲဝင္လာေတာ့..."ဝတ္ရည္" ကိုမေတြ႕ရသျဖင့္...စိတ္ပူသြားသည္...
"ဝတ္ရည္" ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ...ညမိုးခ်ဴပ္ေန
ၿပီး...အျပင္မွာလဲမိုးရြာေတာ့မယ္...
"ကင္း" တီးတိုးေရရြတ္ရင္း...
"ဝတ္ရည္" ဆီဖုန္းဆက္လိုက္သည္...
"တီး...တီး...တီး..." ဟဲလို...ကို
"ဝတ္ရည္" အခုဘယ္မွာလဲ...ကို စိတ္ပူလိုက္ရတာကြာ...
"ဟို" အိမ္ခဏျပန္ေနတာပါ...ကို...
"ဝတ္ရည္" ကို နဲ႔ဆြဲထားတဲ့ ပန္ခ်ီ ကားခ်ပ္ေလးေမ့
က်န္ခဲ့လို႔ပါ...ယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္...
"ဟာ" ဝတ္ရည္...ကလဲကြာ...ကင္း...ပ်ာယာခတ္ေနသည္
"ျဖဴ" မိုးေရထဲမွာငိုရင္း...ကားလမ္းကို ေရွ႔မၾကည့္
ေနာက္မၾကည့္ပဲ...ျဖတ္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ဝတ္ရည္" ပန္ခ်ီ ကားခ်ပ္ကိုငုတ္ၾကည့္ရင္း...ကားေမာင္းေနေလသည္..
ကားေရွ႔က ျဖဴ...ျဖတ္သြားတာကိုမျမင္လိုက္ပါ...
"ဝတ္ရည္" ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ကားအေရွ႔မွာ
လူတစ္ေယာက္...
"ဝတ္ရည္ ဘရိတ္အုပ္လို႔မမွီေတာ့ပါ...ဝတ္ရည္...
မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ရင္း...
"အား.....တီး...တီး...တီး...က်ီး...ဒုန္း..."
ႏွစ္ေယာက္သား...အေမွာင္ကမာၻထဲေရာက္သြားေလသည္...
"ကင္း" ေနမထိ ထိုင္မထိ...ျဖစ္ေနသည္...ဝတ္ရည္
အခုခ်ိန္ထိ...ျပန္မလာေသးပါ...ထိုစဥ္...
"တူး...တူး...တူး..."
"ဟဲလို...ဝတ္ရည္"
"ဗ်ာ"....ဘာေျပာလိုက္တယ္...
"ဝတ္ရည္" ကားေမွာက္တယ္...
ကင္း...ရင္ခြင္တစ္ခု
လုံးမီးနဲ႔ရႈိ့ေနသလိုပင္...ေတာက္ေလာင္ေနသည္..
"ကင္း"
ခ်က္ခ်င္းပင္...ေဆးရုံသို႔လိုက္သြားေလသည္...
"ကင္း" ခြဲးစိတ္ခန္းေရွ႔တြင္...ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္
ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနမိသည္...
"ဆရာဝန္" ထြက္လာေတာ့...
"ဆရာ" ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမ အေျခအေန...
စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဗ်ာ...လူနာကဒဏ္ရာအျပင္းထန္ရထာေတာ့...
လူနာရဲ႕...အသက္ကိုကယ္တင္တာ မမွီလိုက္ဘူး...
"ဗ်ာ"
ကင္း...အရုပ္ႀကိဳးပ်က္ထိုင္ခ်ရင္း...ရင္ေတြတစ္စ
စီကြဲးအက္သြားရသည္...
"ကြ်န္ေတာ္ တို႔ဒီေန႔မွ မဂၤလာေဆာင္ထားပါ...ဗ်ာ
"ကင္း" ေျပာၿပီး...ငိုေႂကြးေနမိသည္...
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ဗ်ာ"
"ဟိုဘက္...လူနာ ကအသက္ရွင္ေနပါေသးတယ္.."
"ဗ်ာ" ဆရာ...ဘာေျပာလိုက္တယ္...ဟိုဘက္ လူနာ
"ဟုတ္ပါတယ္"
ဟိုဘက္ လူနာက...ဒီလူနာရဲ႕ကားေရွ႔ကိုျဖတ္လိုက္လို႔...
ဒီလူနာက ကားဘရိတ္အုပ္တာ မမွီလိုက္လို႔ပါ...
"ေနရိပ္ကင္း" ရင္ထဲမွာ...အမုန္းေတြေပါက္ဖြားလာပါၿပီး...
"ဆရာ"
ကြ်န္ေတာ္...အဲ့လူနာကို သြားၾကည့္ခ်င္တယ္...
"ဟုတ္ကဲ့ သြားပါဗ်ာ"
"ကင္း" ျဖဴ ရဲ႕ကုတင္ေဘမွာ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္...
"မ်က္လုံးထဲမွာ...အမုန္းမီးေတြေတာက္လွ်က္...
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ဘာျဖစ္လို႔ ငါ ခ်စ္တဲ့သူၾကမွ...ေသ
ရတာလဲ...အမွန္တကယ္ဆို...ေသရမယ့္သူက..မင္း
"ငါ့...မိန္းမ မဟုတ္ဘူး...
"ကင္း" ကုတင္ေပၚမွလွဲေနတဲ့ ျဖဴ ရဲ႕ကိုယ္လုံးကို...
လႈပ္ခါၿပီး...ေျပာေနမိသည္...
"ကင္း"
ျဖဴ...ကုတင္ေဘက နာမည္ကိုယူၾကည့္လိုက္သည္
"အဟြန္႔"
"ကင္း" နာက်ဥ္းမုန္းတီးတဲ့ အျပံဳးျပံဳးလိုက္သည္...
နာမည္...က "ၾကယ္စင္ျဖဴ"...
"မင္း...ကို ငါ "ဝတ္ရည္" အတြက္ျပန္..."ကလဲ့စား"
ေခ်ျပမယ္...မင္း လုပ္ထားတဲ့လုပ္ရပ္ေၾကာင့္...
"မင္း...ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔..ျပင္ေပေတာ့" *ၾကယ္စင္ျဖဴ*
"ကင္း" ေျပာၿပီး...ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္...
*****
အခန္း ၂
"3" ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္...
"ေဒၚေလး...
"ဟဲ့ သမီးေလး...ဘယ္သြားမလို႔လဲ...
"ျဖဴ" အလုပ္သြားေလွ်ာက္မလို႔ပါ..."ေဒၚေလး..
"ေအာ္...ေအး ေအး သမီးေလး...ေနာက္မက်ေစနဲ႔ေနာ္...
"ဟုတ္ကဲ့...ျဖဴ သြားၿပီးေနာ္...ေဒၚေလး...
"ျဖဴ...ေဒၚေလး ကိုေျပာၿပီး...ကုမၼဏီ တစ္ခုသို႔ထြက္လာခဲ့သည္..
"ျဖဴ...မိဘေတြက...ျဖဴ ငယ္ငယ္ကတည္းက...ဆုံးသြားသည္...ျဖဴ
ႀကီးျပင္းလာတဲ့အထိ...ေဒၚေလး ကပင္ေစာက္ေရွာက္ေပးသည္...
"ကိုေမာင္"...
"ဗ်ာ" သူေဌးေလး...
ဒီေန႔...ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ စာေရးမေလး က...ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္
ပဲေရြးလိုက္မယ္...အလုပ္လာေလွ်ာက္တဲ့ ေကာင္မေလး ေတြကို
ရုံးခန္းသို႔ေခၚခဲ့ပါ...
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...သူေဌးေလး...
"ေနရိပ္ကင္း"
ရုံခန္းထဲမွာဝင္လာတဲ့...ေကာင္မေလး...5 ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြကိုယူၾကည့္လိုက္သည္...
"ေနာက္ဆုံး တစ္ေယာက္မွာ..."ကင္း" မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္...
"ၾကယ္စင္ျဖဴ"
"ကင္း"
3 ႏွစ္တိတိ သူမ ကိုလိုက္ရွာခဲ့သည္...ဘယ္လိုမွရွာလို႔မေတြ႕ပါ...
အခုရွာစရာမလိုပဲ...သူ႔ ေရွ႔သို႔ေရာက္ေနေလသည္...
"ကင္း" အမုန္းမ်ားတဖန္ျပန္လည္ ေပါက္ဖြားလာသည္...ကင္း အတိက္ကိုဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔မရပါ...ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္း...ရင္ထဲနာ
က်င္လာရသည္...
"ကင္း" အၾကည့္ေတြက...ျဖဴ ဆီေရာက္သြားသည္...
သူမ...အလြန္ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္...အရုပ္ကေလး တစ္ရုပ္
လိုပါပဲ...ေဆးရုံမွာ သူေတြ႕ခဲ့တဲ့ သူမ နဲ႔တျခားဆီပါ....နာမည္
မ်ားတူေနမလား...ကင္း စိတ္ထဲေတြးကာ...
"ျဖဴ...ဆီေလွ်ာက္သြားၿပီး..."ၾကယ္စင္ျဖဴ" ကမင္းေနာ္...
"ရွင္...ေအာ္...ဟုတ္ကဲ့"
ျဖဴ...သူ႔ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး ေၾကာက္ေနမိသည္...လူကိုစူးစိုက္ၿပီးၾကည့္
ေနေတာ့...ျဖဴ စကားေတြေတာင္ထစ္ကုန္သည္...
"မင္း...ကားတိုက္ဖုူးလား..."
"ရွင္း..."
"မင္း...ကားတိုက္ဖူးလားလို႔...ကင္း စိတ္မရွည္စြာ ေအာ္လိုက္သည္..
"ျဖဴ...မ်က္လုံးမ်ားဝိုင္းေနေအာင္ျပဴးကာ...အံဩေနမိသည္...
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့...လြန္ခဲ့တဲ့ 3 ႏွစ္ေလာက္က...ကားတိုက္ဖူးပါတယ္
"ကင္း" ေဒါသမ်ားထြက္ကာ...မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲးလာသည္...ကင္း စိတ္
ကိုထိန္းကာ...
မင္း...ကိုအလုပ္ခန္႔လိုက္ၿပီး...မနက္ျဖန္ကစၿပီးအလုပ္လာဆင္းပါ
"ရွင္...ျဖဴ အလုပ္ရေတာ့ဝမ္းသာမိပါသည္...
"ဒါေပမယ့္...ျဖဴ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးေၾကာက္ေနမိသည္...သူ ဘာလို႔
ျဖဴ ကားတိုက္ဖူးလားလို႔ ေမးရတာလဲ...
"ျဖဴ...အေတြးမ်ားေတြးကာ...
"ဒီမွာ...ကင္း...သူမ ကိုစိတ္မရွည္စြာ ေခၚလိုက္သည္...
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့" ေျပာပါရွင္း...
"ဘယ္လိုလဲ...မင္း လုပ္မွာလား...မလုပ္ဘူးလား..."
"ေအာ္...ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့" ျဖဴ လုပ္ပါ့မယ္...
"Ok" မင္း ျပန္လို႔ရၿပီး...
"ျဖဴ...ရုံခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ...အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ေနာက္ဆုံးၾကေတာ့...မင္း ငါ့ဆီကိုေရာက္လာတာပဲ...
မင္း...သိပ့္ကို ကံဆိုး သြားၿပီး..."ၾကယ္စင္ျဖဴ"...
ငါ့...ရင္တစ္ခုလုံးစုတ္ျပတ္သပ္ သြားသလိုမ်ိဳး...မင္း
ဘဝ တစ္ခုလုံးလဲ...ရစရာမရွိေအာင္ ငါလုပ္ျပမယ္...
"သား..
.ျပန္လာၿပီးလား...ဘာျဖစ္လာတာလဲ မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး...
"ေဒၚစႏၵာ...သား မ်က္ႏွာမေကာင္းေတာ့...စိတ္ပူမိသည္...
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...အေမ သား သြားနားလိုက္အုံးမယ္...ကင္း...အေမကိုေျပာၿပီး...အခန္းဆီသို႔
တက္သြားလိုက္သည္...
ူသား...ရဲ႕ေက်ားျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး...ေဒၚစႏၵာ သက္ျပင္းခ်မိသည္...
သမီးေလး...
ဝတ္ရည္ ဆုံးသြားကတည္းက...သား ေလးေျပာင္း
လဲလာသည္...အျမဲးတမ္း တစ္ေယာက္ထဲပဲေနတက္လာတယ္...
ေဒၚစႏၵာ...သား ကိုအိမ္ေထာင္ျပဳေပးခ်င္သည္...သား
ဘယ္လိုမွ လက္မခံသျဖင့္...သူမ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္...
"ကင္း"
အခန္းထဲေရာက္ေသာ္...အဝတ္ျဖဴနဲ႔အုပ္ထားတဲ့...ေသြးေတြစြန္း
ေနတဲ့ ပန္ခ်ီကားခ်ပ္ နားေလွ်ာက္လာသည္...
"အဝတ္စ ကိုဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္...
"ဝတ္ရည္" ကို သူ႔ကိုေတြ႕ၿပီး...ေနာက္ဆုံး သူကိုယ့္ဆီကိုေရာက္
လာၿပီး...ကိုယ္ သူ႔ကိုျပန္လက္စားေခ်မယ္...
"ဝတ္ရည္" အစား...ကို လက္စားေခ်မယ္...ကိုယ္ သူ႔ကို ဒီတိုင္း
လႊတ္လပ္ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး...
ကိုယ္ မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သလိုမ်ိဳး...သူ႔ ကိုလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္
မေပးႏိုင္ဘူး...ကိုယ္ နာက်င္ရသလိုမ်ိဳး...
သူလဲျပန္ နာက်င္ေရမယ္...
"ကင္း"
မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႔ စကားေျပာေနေလသည္...
"ဒီေန႔ကစၿပီး...ငါ့ ရဲ႕လက္စားေခ် မႈ့ကို..
".မင္းခံေပေတာ့"...*ၾကယ္စင္ျဖဴ*
*****
အခန္း ၃
"ကိုေမာင္"
"ဟုတ္ကဲ့...ေျပာပါ သူေဌးေလး"
ဒီဖိုင္ထဲက...ေကာင္မေလး ရဲ႕အေၾကာင္းစုံေတြအား
လုံးကို...ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္တယ္...စုံစမ္းေပးပါ...
"ေကာင္မေလး ရဲ႕ေနာက္ကိုလဲလူတစ္ေယာက္လႊတ္
လိုက္ပါ...သူဘာပဲလုပ္လုပ္...ကြ်န္ေတာ့္ ကိုအေၾကာင္းၾကားပါ...
သူ...နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အရာအားလုံးကို...ကြ်န္ေတာ္
သိခ်င္တယ္...အျမန္းဆုံးစုံစမ္းပါ...
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...သူေဌးေလး"
"ေနရိပ္ကင္း"
"ျဖဴ...နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အရာအားလုံးကို...လိုက္စုံစမ္းခိုင္းထားသည္...သူမ
ကိုဒီေန႔က စၿပီး...သူလက္စားေခ်ေတာ့မည္...
"ျဖဴ"
ဒီေန႔အလုပ္စဆင္းတဲ့ေန႔ပါဆိုေနမွ...ကား ကလဲမီး
ပြိဳင့္...မိေနေလသည္..
"ဟူး...ငါေတာ့ ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ...ျဖဴ...ညည္း
ညဴေနမိသည္...
"ျဖဴ...ကုမၼဏီ ကိုေရာက္ေတာ့...8:30...ေနေလၿပီး
"ဟာ...ငါ အဆူခံရေတာ့မွာပဲ...ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ...
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"...
"ျဖဴ" တံခါးေခါက္ၿပီး ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ေဒါသေတြနဲ႔...ၾကည့္ေနတဲ့သူ" ျဖဴ...ေခါင္ေလးကိုငုံ႔ရင္း...
"မင္း...ဘာျဖစ္လို႔ေနာက္က်ရတာလဲ...ဘယ္အခ်ိန္
ရွိၿပီးလဲ...မင္း...အလုပ္ကိုမေလးစားတာလား...
"ငါ...ကအခ်ိန္ကိုတိက်မွႀကိဳက္တာ...အလုပ္ကိုေလးစားမွ...
"ဟုတ္"...ျဖဴ...မီးပြိဳင့္ မိေနလို႔ပါ...
"မင္း...ဆင္ေျခေတြလာေပးမေနနဲ႔...ဒီေန႔ကစၿပီး...
အလုပ္ေနာက္မက်ေစနဲ႔..
."မင္း...ကိုဒီတစ္ခါခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္...
"ျဖဴ...သက္ျပင္းေလးခ်ကာ....ဒီေန႔မွအလုပ္စဝင္တာ...ေအာ္ ခံထိတယ္...ေနာက္ဘာေတြၾကံဳရအုံးမွာလဲမသိဘူး.
"ျဖဴ" စိတ္ထဲမွေတြးရင္း...
"မင္း...ဒီစာရင္းေတြအကုန္လုံးကိုလုပ္ရမယ္...မၿပီး
မခ်င္း...မင္း အိမ္မျပန္ရဘူး...
"ရွင္...ဖိုင္ ေတြဒီေလာက္မ်ားတာ" ည...12 နာရီေတာင္ ၿပီးပါ့မလား...
"အဲ့ဒါက မင္းသေဘာပဲ...မင္း မလုပ္ႏိုင္ရင္ အလုပ္
ထြက္သြားႏိုင္တယ္...
"ျဖဴ...အလုပ္ထြက္လို႔မျဖစ္ပါ..."ဒီ ကုမၼဏီ ေလာက္
ဘယ္ ကုမၼဏီ မွလစာမေကာင္းဘူး...
".ဟုတ္ကဲ့...ကြ်န္မ လုပ္ပါ့မယ္..."
"ကင္း"...မဲ့ျပံဳးလိုက္သည္...ဒါအစပဲရွိေသးတယ္..
"ျဖဴ...ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္...စာရင္း မမွားေအာင္...ျဖဴ
ေသခ်ာစူးစိုက္စြာ လုပ္ေနေလသည္...
"ကင္း"
ျဖဴ...အလုပ္လုပ္ေနတာကို မသိမသာေလးခိုးၾကည့္
ေနမိသည္...မဆုိးပါဘူး...ကြန္ပ်ဴတာ ကိုင္တာကြ်မ္းသားပဲ...
"ကင္း...စိတ္ထဲေျပာေနမိသည္...
"ျဖဴ...အလုပ္လုပ္ရင္း...နာရီ ကိုမၾကည့္လိုက္မိပါ..
"ဟင္"... ည ၁၀ နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီး...ျဖဴ...ရုံခန္း
ထဲကေန...အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ဘယ္သူ
မွမရွိေတာ့ပါ...
"ျဖဴ...ေၾကာက္စိတ္မ်ားဝင္လာသည္...ကုမၼဏီ ထဲ
ကေမွာင္မည္း ေနေလသည္...ျဖဴ...အိတ္ေလးယူ
ကာ ထြက္လာရန္ျပင္လိုက္သည္...
"ဂ်က္...ဂ်က္"
"ဟင္...တံခါဖြင့္လို႔မရပါလား...ငါ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ...ေဒၚေလး စိတ္ပူေနေတာ့မွာပဲ
"ဒုန္း...ဒုန္း...ဒုန္း"
အျပင္မွာလူရွိလားရွင္..
.ျဖဴ တံခါးကိုထုရုိက္ေနမိသည္...အထဲမွာလူရွိတယ္
"ဒုန္း...ဒုန္း...ဒုန္း"
ျဖဴ...မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ..
အဟင့္...အဟင့္...ျဖဴ...ငိုေႂကြးေနမိသည္...
"ကင္း"
ေျခလွန္းေတြ...ေရွ႔တိုးလိုက္...ေနာက္ဆုတ္လိုက္
လုပ္ေနမိသည္...
ငါ...လုပ္တာမ်ားသြားၿပီးလား...အခုခ်ိန္မွာ သူ...
ဘယ္လိုေန ေနလဲ...ငိုမ်ားငိုေနမလား...
"ကင္း...အေတြးေပါင္စုံေတြးကာ...မျဖစ္ဘူး...
မျဖစ္ဘူး...မင္း သူ႔ကိုသနားလို႔မရဘူး...ေနရိပ္ကင္း
"သူက...မင္း ခ်စ္သူ ကိုသတ္ခဲ့တာ..."
"ကင္း...ေခါင္ကိုခါယမ္းရင္း...တစ္ေယာက္ထဲေျပာ
ေနမိသည္...
"သနားျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ...အခ်စ္ရွိေနတယ္ဆိုတာ"
"ေနရိပ္ကင္း" တစ္ေယာက္မသိပါ...
"ကင္း...ဘယ္လိုမွအိပ္မေပ်ာ္သျဖင့္...နာရီကိုၾကည့္
လိုက္သည္...
"ဟာ" ၁ နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီးပဲ...ဒီအခ်ိန္....သူမ
ဘယ္လိုေန ေနလဲ...
"ကင္း...ျဖဴ ကိုစိတ္ပူလာကာ...အိပ္ျခင္းကေန ထလိုက္ၿပီး...ကားေသာ့ယူကာ...
"ကုမၼဏီ...သို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..."
"က်ီ" ကင္း...တံခါးဖြင့္လိုက္သည္...
"ဟင္" ကင္း...ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္...ေခါင္တစ္ခု
လုံးထူးပူသြားသည္...
"ေအာက္မွာေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ေခြေနတဲ့...သူမ"
"ဟာ" ေဟး...ေဟး" ၾကယ္စင္ျဖဴ...
"ကင္း" ေခၚေနမိသည္...
သူမ ဘယ္လိုမွမလႈပ္ေတာ့ပါ...ကင္း...သူမ ကိုေပြ႕
လိုက္ၿပီး...ကား ေပၚတင္ကာ ေဆးရုံ သို႔ဦးတည္
လိုက္သည္...
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဗ်ာ"
အခ်ိန္မွီေရာက္လာလို႔...လူနာ ကငိုထားတဲ့အတြက္
ေၾကာင့္...သတိလစ္သြားတာပါ...
ဒီထက္ၾကာသြားရင္ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းရပ္တန္႔သြားႏိုင္တယ္...
"ဆရာဝန္" ရဲ႕စကားၾကားလိုက္ရေတာ့...ကင္း...ကုတင္ေပၚမွာ
လွဲေနတဲ့...သူမ ကိုၾကည့္ကာ...သနားလာမိသည္...
"အဟင့္...အဟင့္"
ညည္းသံၾကား၍...ကင္း သူမ နားေလွ်ာက္လာၿပီး
"အေဖနဲ႔အေမ...ျဖဴ ေၾကာက္တယ္ မထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္
ျဖဴ...ကိုတစ္ေယာက္ထဲ မထားခဲ့ပါနဲ႔...
"ျဖဴ...ေယာင္ေနမိသည္..."
သူမ...ေယာင္ေနတာကို...ကင္း နားေထာင္ရင္း...
စိတ္မေကာင္းေတာ္ေတာ္ျဖစ္မိသည္..
.သူမ အေပၚ
ထားတဲ့အမုန္းေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိဘူး..
"ကင္း...သူမ ရဲ႕ဆံႏြယ္ေလးကို...ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္..."
"ျဖဴ...မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္လာကာ...လူတစ္ကိုယ္လုံး
ေလးလံေနသည္...
"မင္း...ႏိုးလာၿပီးလား..."
"ျဖဴ...ၾကည့္လိုက္ေတာ့...သူမ ကိုၿပံဳးၿပီးၾကည့္ေနတဲ့...သူ...သူ႔ရဲ႕အျပံဳးက..
".ျဖဴ ရင္ထဲေအးေစသည္..."ျဖဴ...ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အရာကို
ျပန္သတိရလာကာ...မ်က္ရည္မ်ားျပန္က်လာသည္
"ဟာ"...မင္း ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ..."ကင္း...သူမ ငိုေန
ေတာ့မေနတက္ေတာ့ပါ...
"ျဖဴ...ေၾကာက္လို႔ပါ...ကင္း...သူမ ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲ
ဖတ္လိုက္ရင္း...မငိုနဲ႔ေတာ့...ကေလး...
"အိုး...သူ႔ရဲ႕ ကေလး...ေခၚသံ...ျဖဴ ရင္ခုန္သံေတြ
ေပါက္ကြဲးမတက္...ခုန္ေနမိသည္...
"ျဖဴ...သူ႔ရင္ခြင္ထဲက...သူ႔ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ရင္း...ျဖဴ လဲရင္ခုန္ေနပါသည္..."
*****
အခန္း ၄
"ၾကယ္စင္ျဖဴ"
ရဲ႕အေၾကာင္းေတြစုံစမ္းၿပီးပါၿပီ...သူေဌး...
"Ok" ေက်းဇူး ကိုေမာင္...ကြ်န္ေတာ့္ ကိုသူ႔အေၾကာင္းေတြကို အေသးစိတ္ကစ ရွင္းျပပါ
"ဟုတ္ကဲ့"
သူမ ကအေဒၚနဲ႔ေနပါတယ္...အခု သူမေန ေနတဲ့အိမကငွားထားနာပါ...သူမ အိမ္ဝယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံ အရမ္းလိုေနတယ္လို႔ သိထားရပါတယ္...
"ၿပီးေတာ့...သူမ ေဆးရုံမွာ သူနာျပဳဆရာမ လုပ္ဖူး
တယ္လို႔သိထားရပါတယ္...သူေဌး...
"Ok" ဒီေလာက္ဆိုရၿပီး...
ကြ်န္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာသိၿပီး...သြား
လို႔ရၿပီး...ကိုေမာင္
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေဌး" ကိုေမာင္...ေျပာၿပီးထြက္လာလိုက္သည္...
"ေနရိပ္ကင္း" အၾကံတစ္ခုရလာသည္...
"ဘုတ္"
ကင္း...စာခ်ဴပ္တစ္ခုကို ျဖဴ အလုပ္စာပြဲေပၚတြင္...
ပစ္ခ်လိုက္သည္..
ဒါကဘာလဲ...ဟင္...ျဖဴ အံဩစြာေမးလိုက္သည္..
မင္း...အတြက္စာခ်ဴပ္ ၿပီးေတာ့...မင္း ဒီကုမၼဏီမွာ
အလုပ္လုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူး...မင္း လုပ္အားခ
ေတြ...ငါ တစ္ခါတည္းရွင္းထားေပးတယ္...
"ျဖဴ...အလုပ္ထြက္ရေတာ့မယ္ေပါ့..." ဝမ္းနည္းတဲ့
အသံျဖင့္...သူ႔ကိုေမာ့ၿပီး ေမးေနတဲ့...သူမ ကို
"ကင္း...တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ကာ...
ငါ...ေျပာတာဆုံးေအာင္နားေထာင္အုံး...မင္း ငါ့
အိမ္မွာ...သူနာျပဳဆရာမ တစ္ႏွစ္...လုပ္ရမယ္...
ငါ့ မွာညီမေလး...တစ္ေယာက္ရွိတယ္...သူ႔ေျခေထာက္က လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး...သူျပန္လမ္းေလွ်ာက္
ႏိုင္ေအာင္...မင္း လုပ္ေပးလို႔ရမလား...
"ကြ်န္မ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ့မယ္" ျဖဴ.ေျပာလိုက္သည္
"ေကာင္းၿပီးေလ"
မင္း...လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ မင္း ကို...ကြန္ဒိုး တိုက္ခန္း..
တစ္လုံးနဲ႔...မင္းကို...တစ္ႏွစ္စာ လစာ တစ္ခါတည္း
စာခ်ဴပ္...ခ်ဴပ္ေပးမယ္...
ငါ...မင္း ကိုစဥ္းစားတဲ့အခ်ိန္ေပးပါတယ္...မင္း စဥ္းစားပါ...
"သူ ေျပာတဲ့အလုပ္ကို...ျဖဴ ေသခ်ာစဥ္းစားေနမိသည္...ျဖဴ လက္ခံလိုက္ရင္
ေရာ...ေဒၚေလး ဘယ္လိုေနမွာလဲ...
"ကြ်န္မ တစ္ခုေလာက္အကူညီေတာင္းလို႔ရမလား..
"ေျပာၾကည့္ေလ" ကင္း ေျပာလိုက္သည္...
"ကြ်န္မ ဒီအလုပ္ကိုလက္ခံလိုက္ရင္...ေဒၚေလး ကို
ေရာတစ္ခါတည္းေခၚလို႔ရမလား...
"ျဖဴ...ေျပာတာကို ကင္း အတန္ၾကာစဥ္းစားေနမိသည္...ေနာက္ေတာ့မွ...
"Ok" ရတယ္ေလ...ငါ သေဘာတူပါတယ္...
"မင္း ဘက္ကသေဘာတူရင္...စာခ်ဴပ္ေပၚမွာ လက္
မွတ္ထိုးလိုက္ပါ...
ျဖဴ...စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ...စာခ်ဴပ္ေပၚတြင္ လက္
မွတ္ထိုးလိုက္သည္...
"ကင္း...တစ္ခ်က္ျပံဳးကာ...ဒီအျပံဳးက ခ်ိဳသာတဲ့
အျပံဳးရယ္ပါ...
"ဟာ" အေဖ...ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္ေနတာလဲ...
သား ဆီေတာင္ဖုန္းမဆက္ဘူး...လာႀကိဳမွာေပါ့...
"ကင္း...အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေဖ ကိုေတြ႕ရသျဖင့္...ဝမ္းသာေနမိသည္...
"ရပါတယ္ကြာ"
သား အလုပ္ေတြရႈပ္ေနမွာဆိုးလို႔...အေဖ မေျပာေတာ့ပဲျပန္လာတာ...
"ကဲ ကဲ" သား အဖႏွစ္ေယာက္စကားေျပာလို႔...ၿပီးၿပီလား...သား
ေရသြားခ်ိဳးေတာ့...
ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ ထမင္းစားမယ္...
"ေအာ္" အေမ သားေျပာစရာရွိတယ္...
မနက္ျဖန္...သား တို႔အိမ္ကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နဲ႔...သူ႔ ေဒၚေလးတစ္
ေယာက္ ေရာက္လာလိပ့္မယ္...အဲ့ဒါ အေမ အခန္း
ေတြ စီစဥ္ေပးလိုက္ပါေနာ္...
"ဟင္ ေဟး"
ဦးေနရိပ္ နဲ႔ ေဒၚစႏၵာ...တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ...အံဩစြာ ၿငိမ္သက္ေနမိသည္...
"တစ္ခါမွ မိန္းကေလး ေတြကို...အိမ္မေခၚလာဖူးတဲ့
သား ကအခုအိမ္မွာေနမယ္ဆိုေတာ့...
"ဘယ္...ဘယ္သူလဲ သား"
"အဟြန္း"
ကင္း...ဘာမွျပန္မေျပာပဲ...ျပံဳးလိုက္မိသည္...
ေနာက္က်ရင္သိမွာပါ...အေမ ရာ...သား သြားၿပီး
ေနာ္...ကင္း ေျပာၿပီးအေပၚသို႔တက္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ဟဲ့...သား ေနအုံးေလ" ဒီကေလးႏွယ့္ေနာ္...
"ဦးေနရိပ္ နဲ႔ ေဒၚစႏၵာ...နားမလည္စြာက်န္ခဲ့ေလသည္...
"ကင္း...ညီမ ရွိရာအခန္းဆီသို႔ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္..
"လင္း" ညီမေလး...ကင္း ေခၚလိုက္သည္...
"ကိုကို" လင္း...ကိုကို႔ ကိုျမင္ေတာ့လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္...
အဆင္ေျပရဲ႕လား...ညီမေလး
"အဆင္ေျပပါတယ္.ကိုကို ..လင္း ေနသားက်ေနပါၿပီး...
မနက္ျဖန္...က်ရင္ လင္း ကိုျပဳစုဖို႔...အစ္မ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာလိပ့္မယ္...
"ဟင္...တကယ္" ကိုကို တကယ္ေျပာတာေနာ္...
"တကယ္ေပါ့ ညီမေလးရဲ႕...
"ေပ်ာ္လိုက္တာ...လင္း မပ်င္းေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္...
"ကင္း...လင္း ေခါင္ေလးကိုအသာေလး ပြတ္သပ္ေနမိသည္...
"ေဒၚေလး...အဝတ္စားေတြသိမ္းထားေနာ္...မနက္
ျဖန္ က်ရင္...သူေဌး အိမ္ကိုသြားေျပာင္းေနရမယ္
"ဒီအိမ္ကို...ပိုင္ရွင္ဆီျပန္အပ္လိုက္ပါ...ေဒၚေလး..
"ဟင္...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ျဖဴေလး ရယ္...
ျဖဴ...သူေဌး အိမ္ကိုအလုပ္သြားလုပ္ရမွာမို႔လို႔ပါ...
သူေဌး...မွာညီမ တစ္ေယာက္ရွိတယ္...လမ္းေလွ်ာက္လို႔မရဘူး...
"အဲ့ဒါ...ျဖဴ လူနာေတြကိုျပဳစုဖူးေတာ့..ဒီအလုပ္ကို
လက္ခံလိုက္တယ္.ေဒၚေလး...တစ္ႏွစ္စာ...စာခ်ဴပ္
ခ်ဴပ္ထားလိုက္တယ္...
"အင္းပါကြယ္...ျဖဴေလး ရဲ႕သေဘာပါ...
"ကင္း...ဒီေန႔ ျဖဴ လာေတာ့...ကုမၼဏီ ကိုမသြားပဲ
ေစာင့္ေနမိသည္...ခဏေလာက္ၾကာေသာ္...
"ျခံထဲကို...ကားတစ္စီး ဝင္လာသည္...
"ျဖဴ...ကားေပၚကဆင္းကာ...
"အယ္း...သမီးတို႔ေရာက္လာၾကၿပီးပဲ...ခ်စ္စရာေလးကြယ္....
.ေဒၚစႏၵာ...ျဖဴ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့...သေဘာက်မိသည္...
"လာ သမီေလး...အိမ္ထဲဝင္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...အန္တီ" ျဖဴ ေျပာၿပီးအိမ္ထဲဝင္လာလိုက္သည္...
"ျဖဴ ေလွကာေပၚကေန...ညီမေလး ကိုေပြ႕ခ်ီလာတဲ့
ကင္း...ကိုေတြ႕လိုက္သည္...
"မမျဖဴ...အရမ္းလွတာပဲ"
"အယ္...ညီမေလးက မမ နာမည္ဘယ္လိုသိတာလဲ
"ကိုကို...ေျပာျပတာေလ"
ျဖဴ...ကင္း ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္...ျဖဴ မသိမသာေလးျပံဳးကာ
"ညီမေလး...နာမည္က" ျဖဴ ေမးလိုက္သည္...
"လင္း" နာမည္က...စႏၵာလင္း ပါ...မမျဖဴ...လင္း
လို႔ပဲေခၚပါေနာ္...
"အင္းပါ..လင္း ေလးရဲ႕"
"သမီးေလး...ဘာမွအားမနာနဲ႔ေနာ္...အခန္းထဲသြား
နားလိုက္အုံး...အန္တီ အခန္းေတြျပင္ထားေပးတယ္
"ဒီက အစ္မႀကီးက..."
"အယ္း...ျဖဴ ေျပာဖို႔ေမ့ေနတာ...ဒါ ျဖဴ ေဒၚေလးပါ
အန္တီ...ေဒၚေလး ဒါက သူေဌး ရဲ႕အေမ...
"ဟုတ္ကဲ့ပါ..." အစ္မ လို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္...ေဒၚစႏၵာေျပာလိုက္သည္...
မိႏွင္း..ေရ ဧည့္သည္ေတြကို အခန္းလိုက္ပို႔ေပးလိုက္အုံး...
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...ေမေမႀကီး"
"မမေလး...လာ" ဒါ မမေလး ေနရမယ့္ အခန္းပါ..
"ဟုတ္" ေက်းဇူးပါေနာ္...မႏွင္း
ျဖဴ ေျပာၿပီး...အခန္းထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္...ျဖဴ
ပစၥည္း မ်ားေနရာခ်ကာ...
"မင္း...အဆင္ေျပရဲ႕လား...
"အမေလး" ျဖဴ လန္႔သြားရသည္...
ဘာျဖစ္လို႔တံခါးမေခါက္တာလဲ...ကြ်န္မ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ထဲ...ရွင္ ဒီတိုင္းဝင္လာ
ေတာ့ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ...
"အဟြန္႔" ကင္း...ႏႈတ္ခမ္းမဲ့လိုက္သည္...
"မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔လာေမးတာ...လိုအပ္
တာရွိရင္...မိႏွင္း ကိုေျပာလိုက္ပါ...ငါ သြားၿပီး...
"ကင္း...ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္...
ျဖဴ...တံခါးနားသြားကာ ေလာ့ခ်လိုက္သည္...
"ဟူး...ရင္ေတြတုန္သြားတာပဲ...ျဖဴ ေရရြတ္ရင္း...
"ကင္း...အခန္းထဲဝင္လာၿပီး...ကုတင္ေပၚအိပ္ျပစ္လိုက္သည္...
"ငါ ဘာျဖစ္လို႔သူ႔ဆီသြားရတာလဲ...ကင္း ကိုယ္ကို
ကိုယ္ေမးခြန္းထုတ္ကာ...ထထိုင္လိုက္ၿပီး...ပန္ခ်ီ
ကားခ်ပ္ ရွိရာသို႔ဦးတည္လိုက္သည္...
"ဝတ္ရည္"
ကိုယ္ကတိမတည္ခဲ့ဘူး...ကိုယ္ ကလဲ့စားမေခ်ႏိုင္ခဲ့
ဘူး...ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကိုယ္ခ်စ္တာ...
ဝတ္ရည္...တစ္ေယာက္ထဲကိုပါ...စိတ္ခ်ပါ ကိုယ္
သူ႔ကိုမခ်စ္မိေအာင္ေနပါ့မယ္...ေသြးေတြစြန္းေနတဲ့
ပန္ခ်ီကားခ်ပ္ ေလးကိုၾကည့္ကာ...
"ကင္း..နာက်င္ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္..."
*****
အခန္း ၅
ေရကူးကန္ထဲမွာ...လင္း ကိုေျခေထာက္လႈပ္ရွာမႈ့
ေတြျပဳလုပ္ေပးေနတဲ့...ျဖဴ ကို ကင္း အခန္းျပတင္
ေပါက္နားကေန...ငုတ္ၾကည့္ေနမိသည္...
"ေရကူးဝတ္စုံးေလး ဝတ္ထားတဲ့...သူမ ကို ကင္း
ေငးေမားစြာ...စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္...
သူမ...ခႏၶာကိုယ္က...အျပစ္ေျပာစရာမလိုပင္...အ
လြန္လွေနေလသည္...
"Ring...Ring...Ring"
ကင္း ဖုန္းလာေနသျဖင့္...ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္
"ဟဲလို...ေဟ့ေကာင္...ကင္း"
"ေအး...ေဝယံ ေျပာေလ...ဘာကိစၥလဲ...
ငါ မင္းကိုေျပာျပစရာရွိတယ္...ငါ ခ်ိန္းတဲ့ေနရာအခု
ထြက္လာခဲ့ေနာ္...
"ေအး ေအး" ငါ အခုလာခဲ့မယ္...
ကင္း...ဖုန္းေလးခ်ၿပီး ကားေသာ့ယူကာ...ထြက္
လာခဲ့လိုက္သည္...
"ေဟ့ေကာင္...ေဝယံ" မင္း ေျပာစရာရွိတယ္ဆို...
ေအး...ဟုတ္တယ္...ဝတ္ရည္ ကားတိုက္တဲ့ ကိစၥနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး...ေျပာျပခ်င္လို႔...
"မင္း...ကဘာေတြသိထားလို႔လဲ..."
ငါ သ္ိသေလာက္မင္းကို ေျပာျပမယ္ကြာ...
"ေအး...ျမန္ျမန္ေျပာ" ကင္း စိတ္ေလားေနေလသည္
"ဝတ္ရည္" ကားေရွ႔ျဖတ္သြားတဲ့...ေကာင္မေလးက
သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔...ေစ့စပ္ထားၿပီး လက္ထပ္တဲ့အခါက်မွ
ေကာင္ေလး...ဘက္က သစၥာေဖာက္သြားတယ္..
သူ႔အသည္းေတြကြဲးၿပီး.. ေလဆိပ္ကေနေျပးထြက္
လာတာ...ကားလမ္းျဖတ္ကူးတာ...မိုးေတြကလဲရြာေနေတာ့...မင္း မိန္းမကားကိုမျမင္ပဲ ျဖတ္ကူးလိုက္
မိတာ...
"မေတာ္တဆ" ျဖစ္သြားတာပါကြာ...ရဲ ေတြကလဲ..
ဒီအမႈ့ကို မေတာ္တဆ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲ...ယူဆထားလိုက္တယ္...
အသည္းကြဲးတယ္ ဟုတ္လား...သူအသည္းကြြဲးတာ
ငါ့ ေလာက္မနာက်င္ရဘူး...ငါ ဝတ္ရည္ ကိုတစ္သတ္လုံး...ဆုံးရႈံးသြားရတာ...
"ေနာက္ၿပီးေတာ့...မေတာ္တဆ ဟုတ္လား...
ကင္း...ေဒါသေတြေပါက္ကြဲးေနေလသည္...
ငါ မင္းကို...အၿငိဳးေတြမထားေစခ်င္လို႔ေျပာျပတာ
အတိတ္ကို...အတိတ္မွာပဲ ထားခဲ့တာေကာင္းပါတယ္ကြာ...အခုလက္ရွိအခ်ိန္
ေလးကိုပဲ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားပါ...ကင္း ရာ
ငါ...အစတုန္းက...သူအေပၚ အမုန္းေတြမထား
ေတာ့ဘူးလို႔...ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္တာ...
အခု...ငါ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး...ဝတ္ရည္
ေသသြားရသလိုမ်ိဳး...
သူ႔ဘဝ ရွင္လ်က္နဲ႔ ေသေစရမယ္...ငါ နာက်င္ခဲ့ရ
သလိုမ်ိဳး...သူ ဒီထက္မက ပိုနာက်င္ေစရမယ္
"ကင္း...မင္း လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ မင္းေနာင္တ
ရလိပ့္မယ္ေနာ္...ျဖစ္ၿပီးသြားမွေတာ့...အတိတ္မွာ
ပဲထားလိုက္တာ...ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္.ကင္း
"ေနာက္က်သြားၿပီး...ေဝယံ" ငါ့ ရဲ႕အမုန္းေတြကိုငါ
မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ဘူး...ငါ သြားေတာ့မယ္...
"ဟာ...ေဟ့ေကာင္" ကင္း...ကင္း
"ေဝယံ.. တစ္ေယာက္ထဲရပ္က်န္ခဲ့ရေလသည္...
"ကင္း...အိမ္ေရာက္ေသာ...ျဖဴ အခန္းဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္...
"ဒုန္း...ဒုန္း" ကင္း ေဒါသမ်ားေပါက္ကြဲးကာ...တံခါး
ကိုထုလိုက္သည္...
"အမေလး" ျဖဴ...လန္႔သြားရသည္...
ျဖဴ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့...ေဒါသ မ်က္လုံးေတြနဲ႔...
ၾကည့္ေနတဲ့...ကင္း ကိုေတြ႕ရသည္...ျဖဴ ေၾကာက္
စိတ္မ်ားဝင္လာကာ...
ျဖဴ ေျခလွန္းေတြေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္...
ကင္း...ျဖဴ ပုခုံးကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း...မင္း ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့..
"ရွင္...ဘာေတြေျပာေနတာလဲ...ျဖဴ ကိုလႊတ္ပါ...ျဖဴ နာတယ္...
မင္း ငါ့...ဘဝ ကိုဖ်က္ဆီးရတာ...ေပ်ာ္ရဲ႕လာလို႔..
ငါ ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈ့ေတြကိုလဲ မင္း...ဖ်က္ဆီးျပစ္တယ္
ျဖဴ...ဘာလုပ္မိလို႔လဲ...ရွင္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ
ျဖဴ...နားမလည္စြာ ေမးလိုက္သည္...
မင္း...ဘာမွမသိဘူး ဟုတ္လား...ဘာမွနားမလည္
ဘူး ဟုတ္လား...ငါ ေျပာျပရမွာေပါ့...
ကင္း...ေျပာၿပီးေရွ႔တိုးလာသည္...ျဖဴ ေနာက္သို႔
ဆုတ္ကာ...နံရံ နဲ႔သြားကပ္ေလသည္...
မင္း ေၾကာင့္...ငါ အခ်စ္ရဆုံးသူ ေသသြားရတယ္..
အားလုံးက မင္းေၾကာင့္ပဲ...မင္း သူ႔ကားေရွ႔ျဖတ္မ
သြားရင္...သူဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး...
"ရွင္...ျဖဴ အံဩကာ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္...
"ဒါဆို...ရွင္...ရွင္ က...
ဟုတ္တယ္...ငါကေသသြားတဲ့သူရဲ႕...ေယာက်ာ္ပဲ
"ျဖဴ...ဘာမွမေျပာႏိုင္ေအာင္...ႏႈတ္ခမ္းမ်ားတုန္ယင္လာၿပီး...မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္...
ငါ. ရဲ႕အမုန္းေတြကို...မင္း ေပးဆပ္ဖို႔ျပင္ထား...
ကင္း...ေျပာၿပီး...ျဖဴ မ်က္ႏွာနဲ႔နီးကပ္လာကာ...
"ျဖဴ...မ်က္လုံးမ်ားျပဴးကာ...ကင္း ကိုတြန္းထုတ္
လိုက္သည္...
ကင္း...ျဖဴ ရဲ႕လက္ကိုျပန္ဆြဲကာ...ျဖဴ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ
သို႔အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ား...ေႁခြခ်လိုက္သည္...
"ျဖဴ...ရုန္းထြက္ေနရင္း...ပါးေပၚမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္...ျဖဴ ရွိသမွ် အားနဲ႔တြန္းထုတ္ကာ...
"ျဖန္း..." ျဖဴ ကင္း...ပါး ကိုရုိက္လိုက္မိသည္...
ကင္း...မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲသြားရသည္..
.ေဒါသမ်ားပြတ္ပြတ္ဆူလာကာ...
"ျဖဴ...ကိုကုတင္ေပၚျပစ္တင္လိုက္သည္...ျဖဴ ရဲ႕
လက္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ရင္း...အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ား
နမ္းရႈိက္ျပစ္လိုက္သည္...
"ရွင္.. မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္...ျဖဴ ငိုရႈိက္ေနမိသည္...
"ကိုကို" လင္း...အသံၾကာ၍ မမျဖဴ ကိုစိတ္ပူရသ
ျဖင့္...အခန္းထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္...
"လင္း" ျမင္လိုက္ရတဲ့...အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္...ကိုကို႔ ကို
မုန္းသြားမိသည္...
ကင္း...အသံၾကား၍...ျဖဴ ကိုလႊတ္ေပးၿပီး...အခန္း
ထဲမွ ထြက္သြားလိုက္သည္...
"ဒုန္း...ကင္း တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္လိုက္သည္..."
"ေတာက္" ကင္း...ေဒါသမ်ားထြက္ကာ...
"ဒီေန႔ေတာ့...မင္း ကံေကာင္းသြားတယ္မွတ္...ၾကယ္စင္ျဖဴ...
"ကင္း...ေျပာၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္...
"အဟင့္...ဟီး....ဟီး"
ျဖဴ...အားရပါးရငိုခ်လိုက္မိသည္...ျဖဴ အျပင္မွာ
နာက်င္ရတာထက္...ရင္ထဲပိုနာက်င္ရသည္...
"မမျဖဴ" မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္...လင္း ႏွစ္သိပ့္ေပးရင္း...
ျဖဴ...လင္း ကိုဖတ္လိုက္ၿပီး...ပိုလို႔ေတာင္ ငိုခ်လိုက္မိသည္...
*****
အခန္း ၆
"လင္း"
မမျဖဴ...ဆီေလွ်ာက္လာၾကည့္ေနာ္...အားတင္းထား စိတ္ကိုတျခားဘက္မွာ ပို႔လိုက္...အဲ့လိုလုပ္ၾကည့္ေနာ္...
"ျဖဴ...
ဒီေန႔ လင္း...ကိုေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းလာေအာင္
တင္ေပးေနေလသည္...
"လင္း...မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး...ေျခေထာက္ကိုလႈပ္
ရွားေနသည္...
"၁ ၂ ၃" ဟုတ္ၿပီး...လင္း ေလွ်ာက္လာေနာ္...
"အား ကြ်တ္ ကြ်တ္"
မမျဖဴ...လင္း ေျခေထာက္နာတယ္...အား...
"အားတင္းထားေနာ္...ေနာက္တစ္လွန္း ႏွစ္လွန္းဆို
ေရာက္ၿပီးေနာ္...
"ဟုတ္ၿပီး...လင္း ေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္"
ျဖဴ...လင္း ေျခေထာက္မၾကာခင္ျပန္ေကာင္းလာ
ေတာ့မွာ...ေတြးရင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္...
"ေဒါက္.ေဒါက္.ေဒါက္"
တံခါး...ေခါက္သံၾကားရသျဖင့္...လင္း ျပန္ထိုင္ေန
လိုက္သည္...
"ျဖဴ" တံခါသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္...
"က်ီး...
"ဟင္...ရွင္ ရွင္...ဘာလာလုပ္တာလဲ..."
"ျဖဴ...ကင္း ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့...ရင္တုန္စြာ ေၾကာက္ေနမိသည္...
"ဒီမွာ...ငါ့ ညီမဆီ ငါလာတာ..." ကင္း ေျပာၿပီး...
လင္း ဆီသြားလိုက္သည္...
"လင္း...
ညီမေလး ဘယ္လိုေနေသးလဲ သက္သာရဲ႕လား..."
"ဟုတ္ကဲ့...သက္သာပါတယ္ ကိုကို"
"လင္း...မမျဖဴ သြားေတာ့မယ္ေနာ္...ေဆးေသာက္
ခ်ိန္က်ရင္ ျပန္လာခဲ့မယ္...
"ျဖဴ ေျပာၿပီး...လင္း အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္..
"ကင္း...သူမ ထြက္သြားေတာ့...သူမ ေနာက္လိုက္
ရန္ျပင္လိုက္သည္...
"ျဖဴ...အခန္းထဲဝင္လာကာ...တံခါးေလာ့ခ်လိုက္ၿပီး...ေရခ်ိဳးဖို႔ အဝတ္လဲဖို႔ျပင္ေနစဥ္...
"က်ီး...."
"အမေလး...အေမ့"
"ျဖဴ...လန္႔ကာေအာ္လိုက္သည္...
"ဟင္"...ေနရိပ္ကင္း...
"ဒီမွာ...ရွင္ ဘယ္လိုလူလဲ...ဒါ ကြ်န္မ အခန္းအခု
ထြက္သြားလို႔ရၿပီး..
".ျဖဴ စိိတ္တိုကာ ေအာ္လိုက္သည္..."
"ဒါငါ့...အိမ္ေလ...ငါ ဝင္ခ်င္ဝင္မွာေပါ့...ေနာက္ၿပီး
ဒီမွာေသာ့...မင္း အခန္းအခ်ိန္မေရြး ဝင္လို႔ရတယ္..
"ရွင္...ရွင္ မညစ္ပတ္နဲ႔ေနာ္"
သြား...အခုထြက္သြားေတာ့...
"ကင္း...ျဖဴ နားတိုးလာကာ...ျဖဴ ခါးေလးကိုလွန္း
ဖတ္လိုက္သည္...
"ငါ...မသြားဘူးဆိုရင္ေရာ" မင္း ဘာလုပ္မွာေနာ္...
"ရွင္...ရွင္ ကြ်န္မ ေအာ္လိုက္မွာေနာ္"...
"ေအာ္ ေလ...မင္း ႀကိဳက္သေလာက္ေအာ္" ဘယ္သူမွ မင္း...ကိုလာကယ္မွာမဟုတ္ဘူး...
"ရွင္...ထြက္သြားလို႔....အြန္႔"
"ျဖဴ...ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံး နာက်င္သြားသည္...ျဖဴ...
ကင္း ရင္ဘတ္ကိုထုကာ...ရုန္းေနမိသည္...
ကင္း သူမ... ႏႈတ္ခမ္း ကို...တမ္းတမ္းမတ္မတ္ နမ္းရႈိက္ရင္း...
"တူး...တူး...တူး"📲📲📲
"ကင္း...ဖုန္းလာေနသျဖင့္ နမ္းေနရင္းမွ ခြာကာ...
ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္...
"ဟဲလို...ေဝယံ ေျပာ"
"ေဟ့ေကာင္...ကင္း" မင္း အားရင္အခုလာခဲ့...
"Ok...အားတယ္ အခုလာခဲ့မယ္"
"ကင္း...ဖုန္ခ်လိုက္ၿပီး...ျဖဴ ကိုၾကည့္လိုက္သည္..
"ျဖဴ ပါးေပၚ...မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ..."ၿငိမ္
သတ္ေနမိသည္...
"ကင္း..."ျပံဳးလိုက္သည္...
"မင္း...ဒီထက္ပိုၿပီး နာက်င္ေစရမယ္..." ကင္း စိတ္
ထဲမွေျပာကာ...ျဖဴ အခန္းထဲထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
"ျဖဴ...အရုပ္ႀကိဳးပ်က္ ထိုင္ခ်ကာ...ငိုေႂကြးလိုက္သည္..."
"အဟင္...ဟင့္"
ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ကြ်န္မ ဘာအမွားလုပ္မိလို႔...ရွင္ ဒီ
လိုမ်ိဳးလုပ္ရတာလဲ...ျဖဴ...ငိုေနရင္းမွေျပာကာ...
"ကင္း"
ျဖဴ...အခန္းေရွ႔တြင္ နားေထာင္ေနမိသည္...
"ငါ မွားသြားၿပီးလား...ငါ သူမ...ကိုႏွိပ့္စက္မိတာလား...ကင္း ေဝခြဲးမရျဖစ္ေန
သည္...
"မျဖစ္ဘူး...ေနရိကင္း မင္း...သူ႔ ကိုသနားလို႔မရဘူး
သူက...မင္း ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ ခြဲးခဲ့တာ...
"မင္း...သူ႔ ကိုစိတ္နာရမယ္...ဟုတ္တယ္ ငါ သူ႔ကို
စိတ္နာရမယ္"
"ကင္း...တစ္ေယာက္ထဲေျပာကာ...
"ဟာ...စိတ္ရႈပ္လိုက္တာ..."
"အရက္ဘာ တစ္ခုသို႔...ဦးတည္လိုက္သည္...
"ေဟ့ေကာင္...ကင္း" မင္း ေတာ္ေတာ့ေလကြာ..
ငါ့ ကိုမတားနဲ႔ကြာ...ငါ မူးမွ အရာအားလုံးကို...ေမ့
ျပစ္လို႔ရမွာ...
"ကင္း...အရက္ကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္....ေမာ့
ေသာက္ေနေလသည္...
"ေဝယံ...ကင္း ျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး...သက္ျပင္း
မ်ားခ်ကာ...
"တီး...တီး...တီး" ကားဟြန္းတီးသံ...
ကင္း...အိမ္ထဲယိုင္ခနဲ႔ ဝင္လာကာ...အေပၚသို႔တက္
သြားေလသည္...
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"
"ဟင္...ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူတံခါးလာေခါက္တာလဲ...ေဒၚေလး လား...
"ျဖဴ...ကုတင္ေပၚဆင္းကာ တံခါးနားထသြားသည္
"က်ီး...."
"ဟင္...ရွင္ ရွင္...ေနရိပ္ကင္း"
အို...အရက္ေစာ္ကလဲနံလိုက္တာ...
"ဟုတ္တယ္..ငါပဲ" ကင္း ေျပာၿပီး...ျဖဴ အခန္းထဲ
ဝင္လာခဲ့သည္...
"အို..ရွင္" ဒါ ကြ်န္မ အခန္းေနာ္...ရွင္ထြက္သြား...
"ျဖဴ...ေျပာၿပီး ကင္း ေနာက္မွလိုက္လာသည္...
"ကင္း...မ်က္လုံးမ်ားရီေဝလာကာ...ျဖဴ ကို...ဝတ္
ရည္ အျဖစ္ျမင္ေယာင္သြားကာ...
"ဝတ္ရည္...ဝတ္ရည္ ကိုယ့္ဆီလာတယ္ေပါ့...ဝမ္း
သာလိုက္တာ...ကင္း ေျပာၿပီး ျဖဴ ကိုဖတ္လိုက္သည္...
"ကင္း...ျဖဴ ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ...ကုတင္ေပၚတင္
လိုက္ေလသည္...
"အို...ရွင္ ဘာလုပ္တာလဲ...လႊတ္ ကြ်န္မ ကိုလႊတ္..
ကြ်န္မ...ရွင့္ မိန္းမ မဟုတ္ဘူး...လႊတ္ပါ"
ျဖဴ...ဘယ္လိုပင္ရုန္းရုန္း...ကင္း မလႊတ္ေပးပါ..ျဖဴ ကိုယ္လုံးေလ ကုတင္ေပၚက်
ေရာက္သြားကာ...
"မလုပ္ပါနဲ႔...ကြ်န္မ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ျဖဴ...မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ေျပာေနေသာ္လဲ...ကင္း ျဖဴ
ရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို အနမ္းမိုးမ်ားရြာခ်လိုက္သည္...
"ျဖဴ...မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နာက်င္စြာ ထူပူသြားသည္.
"ျဖဴ...ဘယ္လိုပင္ရုန္းေနေသာ္လဲ ရုန္းမရခဲ့ပါ...ျဖဴ
အနာက်င္ရဆုံးက...ကိုယ္ မဟုတ္တဲ့ တစ္ျခား
တစ္ေယာက္ ကိုသူထင္ေနလို႔ပါပဲ...
"ျဖဴ...ရဲ႕အပ်ိဳစင္ဘဝေလးကို...ကင္း နင္းေခ်ပစ္ လိုက္သည္...
*****
အခန္း ၇
"မနက္မိုးစင္စင္လင္းၿပီး...ေနေရာင္ျခည္ေတြအခန္း
ထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္ကာ...
"ကင္း...မ်က္ႏွာေပၚထိုးေနေလသည္...
"ကင္း...မ်က္လုံးမ်ားပြတ္သပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ကာ
သူေရာက္ေနတာ...ဘယ္သူ႔အခန္းပါလိပ့္...
"ကင္း...ထလိုက္ၿပီး ေဘကိုဝဲၾကည့္လိုက္သည္...သူ
ေရာက္ေနတာ...သူမ အခန္းပါလား...
"ဟိုက္...ေသၿပီး"
ကင္း ကိုယ့္နဖူး ကိုယ္ရုိက္ၿပီး...ညတုန္းကျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို
မွတ္မိလိုက္သည္...
"ကင္း ကုတင္ေပၚဆင္းကာ...သူ႔အခန္းသို႔ ျပန္သြား
ေလသည္...ကင္း အဝတ္စားလဲၿပီး ေအာက္ထပ္သို႔
ဆင္းလာကာ...
"ေဒၚေလး"
ေဒၚေလး သူမ ေရာ...ကင္း သူမကိုမေတြ႕ရသျဖင့္
လိုက္ရွာေနမိသည္...
"ေအာ္ ျဖဴ ေလးက...အျပင္ခဏသြားမယ္လို႔ေျပာ
သြားတယ္ကြယ့္...
"ဗ်ာ"
ဘယ္သြားတာလဲလို႔...ေျပာသြားေသးလား...ေဒၚေလး
"ေျပာမသြားဘူးကြယ္"
"က်စ္"
ကင္း...စုတ္တစ္ခ်က္သပ္မိသည္...သူမ ဘယ္ကိုသြားတာလဲ ဘယ္သူနဲ႔သြားတာလဲ...ကင္း
အေတြးေပါင္စုံ ေတြးကာ...
"ျဖဴ"
အိမ္မွာမေနခ်င္သျဖင့္...တစ္ေနရာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္...သူ နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ပါ...
"ျဖဴ...လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေခၚသံ...ျဖဴ လွည့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့...
"ဟင္...ကိုကို"
ျဖဴ...အံဩသြားကာ ၾကည့္ေနမိသည္...ကိုကို ဘာ
လာလုပ္တာလဲ...ျဖဴ စိတ္ထဲမွေတြးကာ...
"ကိုကို...ထိုင္လို႔ရမလား..."
"ရွင္ ေအာ္" ဟုတ္ကဲ့...ထိုင္ပါ...
"ျဖဴ...ကိုယ့္ ကိုစိတ္နာသြားၿပီးလား ကိုယ္ ကြာရွင္း
လိုက္ၿပီး...ျဖဴ"
"ရွင္...ဘယ္ ဘယ္လို"
"ဟုတ္တယ္ ျဖဴ"
ကိုယ္ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔ယူခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး...သူ ကိုယ့္ကို အတင္းက်ပ္ယူခဲ့တာ...
"ကိုယ္ အခုခ်ိန္ထိ ျဖဴ...ကိုခ်စ္ေနတုန္းပါပဲ..."
"ကိုယ္တို႔ တစ္ ကေနျပန္စရေအာင္...ျဖဴ"
"ကိုကို...ရယ္"
"ျဖဴ...ဝမ္းနည္းကာ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္..
အခုခ်ိန္မွာ...အရာအားလုံးက ေနာက္က်သြားပါၿပီး
ဘယ္လိုမွ ေရွ႔ဆက္လို႔မျဖစ္တဲ့ အေျခအေန ေရာက္
ေနၿပီး...ကိုကို ရယ္...
"ျဖဴ စိတ္ထဲမွေျပာကာ..."
"ဘယ္လိုမွ ေရွ႔ဆက္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး...ကိုကို"
"ဘာ...ဘယ္လို ဘာျဖစ္လို႔လဲ ျဖဴ..."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...ျဖဴ ကိုတစ္ေယာက္ထဲပဲ ေနခြင့္
ပါရေစ...
"အင္းပါ...ျဖဴ သေဘာပါ" ျဖဴ အဆင္သင့္ျဖစ္တဲ့
ေန႔ကို...ကိုကို ေစာင့္ေနပါ့မယ္...
"ျဖဴ...ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့့ပဲ ၿငိမ္ေနမိသည္...ျဖဴ
ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုကို..
"ျပန္ေတာ့မွာလား...ကိုကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ...မိုး
ခ်ဴပ္ေတာ့မယ္...
"ညေမွာင္လာၿပီးမို႔လို႔...ျဖဴ မျငင္းေတာ့ပဲ ကိုကို႔..
ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္သည္...
"ဟာကြာ"
ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီးလဲ အခုထိျပန္မေရာက္ေသးဘူး
"ကင္း...တစ္ေယာက္ ျဖဴ ျပန္မေရာက္ေသးသျဖင့္
စိတ္တိုကာ...ညည္းညဴေနမိသည္...
"တီး...တီး...တီး" ကားဟြန္းသံ...
"ျပန္လာၿပီး ထင္တယ္...ကင္း အခန္းျပတင္ေပါက္ကေန လွန္းၾကည့္လိုက္သည္...
"ေတာက္"
ကင္း...ေဒါသေတြမီးလိုပင္ ေပါက္ကြဲေနေလသည္..
"ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွာ ေယာက်ာ္း တစ္ေယာက္နဲ႔ျပန္လာရတယ္လို႔...
"ျဖဴ...ကိုကို႔ ကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာေလသည္...ျဖဴ ေဘကိုပတ္ၾကည့္
လိုက္သည္...
"ဘယ္သူမွမရွိသျဖင့္...ျဖဴ သက္ျပင္းမ်ားခ်ကာ...
အခန္းသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္...
"ျဖဴ...အခန္းထဲဝင္လာကာ မီးေလးဖြင့္လိုက္သည္..
"အမေလး" ျဖဴ လန္႔သြားသည္...
"ေဒါသမ်က္လုံးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့သူ..."
"ရွင္ ရွင္...ကြ်န္မ အခန္းကိုဘာလာလုပ္တာလဲ..."
"မင္း ကိုဘယ္သူလိုက္ပို႔တာလဲ.."
"ဘုရား ဘုရား...သူ ေတြ႕သြားတယ္ေပါ့"
ငါ ေမးေနတယ္ေလ ဘယ္သူလိုက္ပို႔တာလဲလို႔...ကင္း ျဖဴ ပုခုံးကိုတင္း
ၾကပ္ေနေအာင္ ကိုင္ကာ...ေအာ္ေမးလိုက္သည္...
"ျဖဴ...တစ္ကိုယ္လုံးတုန္လာသည္...
"ဘယ္သူပဲ ပို႔ပို႔ေပါ့...ရွင္ နဲ႔မဆိုင္ဘူး..."
"ဘာ" ကင္း အသံမ်ား ဟိန္းထြက္လာသည္...
မင္း...ဘာေျပာလိုက္လဲ ဘာမွမဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား
"ဘာလဲ...မင္း အတိတ္ေမ့သြားတာလား...ငါ မွတ္မိ
ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးရမလား...
"ကင္း ေျပာကာ...ေရွ႔တိုးလာသည္..."
"ရွင္...မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္" ျဖဴ ေျပာကာ...ေနာက္သို႔
ဆုတ္ေနေလသည္...
"မယုတ္မာေစခ်င္ရင္...ငါ ေမးတာေျဖ...အဲ့ေကာင္
ဘယ္သူလဲ မင္းနဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ...
"သူက...ကြ်န္မ အရင္ခ်စ္သူ"
"ဘာကြ"
ကင္း ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္တိုသြားရသည္...ငါ မင္းကို
တစ္ခါတည္းေျပာထားမယ္...
"မင္း အဲ့ေကာင္နဲ႔ မပတ္သက္ပါနဲ႔...
"အဟြန္႔"
ျဖဴ...မဲ့ကာျပံဳးလိုက္သည္...
"ဒီမွာ...ေနရိပ္ကင္း...ရွင္ ကြ်န္မ ကိုတားပိုင္ခြင့္မရွိဘူး...ရွင္ နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး...
"ဘာလို႔ မဆိုင္ရမွာလဲ...မင္းနဲ႔ငါ ညတုန္းက....
"ရွင္...ရွင္ ဆက္မေျပာနဲ႔ေနာ္"...ျဖဴ ေၾကာက္တာေရာ ရွက္တာကိုပါ...လွန္းတားလိုက္သည္....
"အဟမ္း"
ရွက္ေနတဲ့သူမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး...ကင္း...ျပံဳးလိုက္မိသည္...
ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး...သူမ ကိုတျခားဘယ္ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔မွမပတ္သက္ေစခ်င္ပါ...
ငါ ေျပာတာနားေထာင္ မင္းက...ငါ့ မိန္းမ ပဲ...
"အဟြန္႔" ျဖဴ...မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပံဳးကာ...ေဒါသမ်ားပါ
ထြက္လာသည္...
"မိန္းမ ဟုတ္လား...
ကြ်န္မ က...ရွင့္ မိန္းမ မဟုတ္ဘူး...ရွင့္ ရင္ထဲမွာရွိ
ေနတာ ကြ်န္မ မဟုတ္ဘူး...ေနရိပ္ကင္း
"ျဖဴ...ေျပာကာ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာသည္...
"ရွင္ ကြ်န္မ ကို...ရွင့္ မိန္းမ လို႔ထင္ၿပီး ျဖစ္သြားခဲ့
တာ...တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မ ကရွင့္အတြက္...ဘာမွ
အသုံးမဝင္ခဲ့ဘူး...
"ျဖဴ...စကားေၾကာင့္ ကင္း ရင္ထဲ အဆေပါင္းမ်ားစြာ နာက်င္ေစေလသည္...
သူမ...မ်က္ရည္ ေတြကို သူသုတ္ေပးခ်င္ေပမယ့္...
သူ႔ရဲ႕ မာန ေတြကခြင့္မျပဳ႕ခဲ့ဘူး...
"ေတာက္" ဟာကြာ...
"ကင္း...
စိတ္တိုကာ ျဖဴ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္...
"ဒုန္း" တံခါး ေဆာင့္ပိိ္တ္လိုက္သည္...
"ျဖဴ...ဒူေလးေကြးကာ ထိုင္ခ်ရင္း..
ကြ်န္မ ရင္ထဲမွာရွင္ ရွိေနေပမယ့္...ရွင့္ ရင္ထဲမွာ ကြ်န္မ ရွိမေနခဲ့ဘူး."ေနရိပ္ကင္း..."
ျဖဴ...တစ္ေယာက္ထဲစကားမ်ားေျပာကာ...မ်က္ရည္မ်ားအတားဆီးမဲ့ စီးက်လာသည္...
"ကြ်န္မ ထြက္သြားမွာပါ...ရွင့္ ဆီကေန ကြ်န္မ ထြက္သြားမွာပါ...
"ျဖဴ...ကင္း နဲ႔ေဝးရာကို ထြက္သြားရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္သည္...
*****
အခန္း ၈
"ဘာ..." ကင္း အသံဟိန္းထြက္လာသည္...
"မင္းဘာေျပာလိုက္လဲ..."
" ထြက္သြားမယ္ ဟုတ္လာ...
"ဟုတ္တယ္...ရွင့္ ညီမေျခေထာက္က လမ္းေလွ်ာက္လို႔ရေနၿပီး...အဲ့ဒါ ကြ်န္မ ရွင္နဲ႔ၾကာ
မွာ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ၿပီးဆုံးသြားၿပီး...
"ငါ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး...မင္း ထြက္သြားလို႔မရဘူး..."
မင္းနဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ၿပီးဆုံးသြားေပမယ့္...အခု
ခ်ိန္မွာမင္းက ငါ့မိန္းမပဲ...
"အဟြန္း...ရွင္ ေတာ္ေတာ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္
တာပဲ...ေနရိပ္ကင္း...
"ရွင္နဲ႔ကြ်န္မ နဲ႔က...တရာဝင္ ယူထားတာမဟုတ္ဘူး
"ရွင့္ မိန္းမလို႔ေျပာရေအာင္...ရွင္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး...
"ေတာက္" မင္...မင္း
"ဟာကြာ...ခလြမ္း"
ကင္း...စိတ္တိုကာ စာပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ပန္းအိုးေလး ပစ္ခြဲးလိုက္သည္...
"မင္း...ငါ့ဆီကေန ထြက္သြားဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔...
ၾကယ္စင္ျဖဴ...ငါ မင္းကိုဘယ္နည္းနဲ႔မွ သြားခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး...
"မင္းေျပာသလိုမ်ိဳး...တရာဝင္ယူထားတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာမွန္တယ္...အခုသြားမယ္ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ရုံကို...
"ကင္း...ျဖဴ လက္ကိုဆြဲကာ ထြက္သြားေလသည္...
"ရွင္...လႊတ္ေနာ္ ကြ်န္မ မလိုက္ဘူး...ရွင္နဲ႔ လက္မ
ထပ္ႏိုင္ဘူး...ကြ်န္မ ကိုလႊတ္လို႔..
"ျဖဴ...ေအာ္လိုက္သည္...
ကင္း...ဘာကိုမွဂရုမစိုက္ပါ သူသိတာတစ္ခုတည္း
က သူမ...သူ႔ဆီကေန ထြက္မသြားဖို႔ပါပဲ...
"ဟဲလို...ေဝယံ"
ေအး...ကင္း ေျပာေလ...
ငါ အကူညီတစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႔...မင္းအခုခ်က္ခ်င္း
မဂၤလာ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ရုံကိုလာခဲ့ပါ...
"ဘာ...ဘယ္ ဘယ္လို" ဟာ...ေဟ့ေကာင္ ကင္း...
"ေဝယံ ေျပာေတာင္မဆုံးေသး...ကင္း ဖုန္းခ်သြား
သည္...ေဝယံ ကင္း ေျပာတဲ့ေနရာကိုထြက္လာခဲ့သည္...
"ေဟ့ေကာင္ ကင္း"...
ေအး မင္းေရာက္လာၿပီးလား...ရုံထဲသြားရေအာင္..
"ေန ေနစမ္းပါအုံး...မင္းကလဲ လုပ္လိုက္ရင္ အမွတ္
မထင္တာႀကီးပဲ...
"ဒါ ဒါနဲ႔သူက...ေဝယံ ျဖဴ ကိုျမင္ေတာ့...အံဩစြာ
ေမးလိုက္သည္...
"အဟင္း...ကင္း ရယ္လိုက္သည္...သူက ငါ့အခုလက္ထပ္မယ့္ ငါ့ရဲ႕ မိန္းမပဲ...
"အ္ို...ရွင္ ရွင္" ျဖဴ အံဩစြာလွန္းတားလိုက္သည္..
"ဟာ...ေဟး" ေဝယံ မယုံႏိုင္စြာ...
"ဟုတ္တယ္...အခုမင္းကို ငါတို႔လက္မွတ္ထိုးမွာကို
သက္ေသေထာက္ထား လုပ္ခိုင္းမလို႔...
"ေအာ္...ေအး ေအးပါကြာ"
"အင္း သြားရေအာင္ကြာ...ကင္း ေျပာၿပီး ျဖဴ လက္
ကိုဆြဲကာ ဝင္သြားေလသည္...
"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ...တရာဝင္ဇနီေမာင္ႏွံ အျဖစ္...စာ
ခ်ဳပ္ေပၚလက္မွတ္ေလးထိုးပါ...
"ကင္း...စိတ္မ်ားေလားေနသျဖင့္ ထိုးလိုက္သည္...ကင္း ထိုးလို႔ၿပီးသြားေတာ့...
"ျဖဴ...ကိုကမ္းေပးလိုက္သည္...ျဖဴ မသိခ်င္သလို
မ်ိဳးေန ေနလိုက္သည္...
"ကင္း...ေဒါသမ်ားထြက္ကာ...ျဖဴ နားကပ္လိုက္ၿပီး မင္း မထိုးရင္ ငါ ဒီေနရာမွာတင္..
ဖတ္နမ္းျပစ္မွာေနာ္...
"အို...ရွင္"
ျဖဴ...ရွက္တာေရာ ေၾကာက္တာကိုပါ...သူက တကယ္လုပ္မယ့္ပုံႀကီး...ျဖဴ မေနသာေတာ့ပဲ ...
"မထိုးခ်င္ပဲနဲ႔ ထိုးလိုက္ရသည္..."
"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ" ႏွစ္ဦးစလုံးက တရာဝင္ ဇနီေမာင္ႏွံ ေတြျဖစ္သြားပါၿပီး...
"ကင္း စိတ္ေက်နပ္သြားရကာ...ျပံဳးလိုက္သည္...
"အေဖနဲ႔အေမ...သား ေျပာစရာရွိတယ္...ကင္း အိမ္
ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း...ေျပာလိုက္သည္..
"အင္း...ေျပာေလ သား"
"သား ဒီေန႔...ျဖဴ နဲ႔ရုံတက္လက္မွတ္ထိုးလိုက္ၿပီး...
"ရွင္...ျဖဴ ပါစပ္ကိုလက္နဲ႔ အုပ္ကာ...အံဩသြားရသည္...သူ ဒီေလာက္ထိ
ဖြင့္ေျပာလိုက္မယ္ လို႔မထင္ထားခဲ့ပါ...
"ဟာ ေဟး" ဘာ...ဘယ္လိုသား"
"ဟုတ္တယ္ အေဖနဲ႔အေမ...သား ကိုခြင့္လႊတ္ပါ မေျပာမဆိုပဲ လုပ္လိုက္မိတာ...
"ဟာ မဟုတ္တာ...အေဖ သေဘာတူပါတယ္ကြာ...
"အေမ လဲသေဘာတူပါတယ္ သားရယ္...
"ေဟး...ေျဖာင္း ေျဖာင္း ေျဖာင္း"
"လင္း...လက္ခုပ္တီးလိုက္သည္...ဒါမွ လင္း ကိုကိုကြ...
"မမျဖဴ...လင္းတို႔နဲ႔ တစ္သက္လုံးေနလို႔ရၿပီးေပါ့ေနာ္...လင္း ျဖဴကိုဖတ္
ကာ ေျပာလိုက္သည္...
"ဟာ ေဟး"...မင္း ဘာလုပ္တာလဲ...
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ ကြ်န္မ အခန္းျပန္မွာေပါ့..."
ကင္း...သူမ လက္ကိုလွန္းဆြဲလိုက္သည္...မင္းကငါ့
မိန္းမ ျဖစ္သြားၿပီး ငါ့ အခန္းမွာပဲအိပ္ရမယ္...
"မအိပ္ခ်င္ပါဘူး...ကြ်န္မ ဘာသာ ကြ်န္မ အိပ္မယ္.
"ျဖဴ...ေျပာၿပီး အခန္းထဲ ဝင္သြားေလသည္...
"ဟာကြာ...မင္း မင္း...ဟာ"
"ကင္း...ေဒါသနဲ႔ ရပ္က်န္ခဲ့ရေလသည္...
"ေဒါက္.ေဒါက္.ေဒါက္"
"ျဖဴ...တံခါးဖြင့္..ကင္း ေအာ္ေခၚေနမိသည္...ဘာအ
သံမွ မၾကားရပါလား...
"ကင္း...အတန္ၾကာ ေခါက္ေနမိသည္...ဘာအသံမွ
ထြက္မလာခဲ့ပါ...ကင္း စိတ္မရွည္စြာ...
"တံခါးေသာ့ဖြင့္ကာ...ဝင္လာလိုက္သည္...
"ျဖဴ...ထမိန္ရင္ရွားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲက အထြက္..
"ရွင္...ရွင္" ျဖဴ...လန္႔သြားကာ..
"မင္းေရခ်ိဳးေနတာကို...ဒါေၾကာင့္ ငါေခၚေနတာမ
ၾကားတာေပါ့...
"ထြက္သြားပါ...ဘာလာလုပ္တာလဲ ထြက္သြား"
"အဟြန္႔...ကင္း ျပံဳးလိုက္မိသည္..."
ဘာျဖစ္တာလဲ...ကိုယ့္ မိန္းမ အခန္းထဲလာတာပဲ..
ကင္း ေျပာၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲျပစ္လိုက္သည္...
"အယ္း...ရွင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..."
"ကြ်န္မ အဝတ္လဲမယ္...ထြက္သြားလို႔...
"လဲေလ လဲေပါ့...ဒီတိုင္းလဲလို႔ရေနတာပဲ..ရွင္ ေနာ္
မညစ္ပတ္နဲ႔...ရွင္ မသြားရင္ ကြ်န္မသြားမယ္...
"ျဖဴ...ေျပာကာ ထြက္သြားမယ္ျပင္လိုက္စဥ္...
"ေဟး ေဟး" ဟာကြာ...ကင္း စိတ္တိုရျပန္သည္...
"ဒီမွာ ငါပဲ အရႈံးေပးလိုက္ပါ့မယ္ေနာ္...ဒီတိုင္းႀကီး
ေတာ့ ထြက္မသြားပါနဲ႔...
"ကင္း ေျပာမွ ျဖဴ...ကိုယ့္ ကိုကိုယ္ငုတ္ၾကည့္လိုက္
သည္...ဟုတ္သားပဲ...
ျဖဴ...မ်က္ႏွာေတြ နီရဲသြားေအာင္ ရွက္ေနေလသည္
"ရွက္ေနတဲ့ သူမ...မ်က္ႏွာကို ကင္း ေငးၾကည့္ကာ
ရင္ခုန္သံေတြ ေပါက္ကြဲးမတက္ပါပဲ..
"ရွင္...ဘာၾကည့္ေနတာလဲ သြားလို႔ရၿပီး...
"ေအာ္ အင္း" အဟြန္း...သြားၿပီး...
ကင္း...သေဘာက်စြာ ျပံဳးလိုက္သည္...သူအခုလို
မ်ိဳး မျပံဳးႏိုင္တာ 4 ႏွစ္ရွိေနၿပီး မဟုတ္လား...
"ဟူး...ျဖဴ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ ကိုဖိကာ...ငါ ရင္ေတြခုန္
ေနတာလား...ျဖဴ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ေျပာကာ..
"မသိမသာေလး ျပံဳးလိုက္သည္..."
"သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အျပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့..."
*****
အခန္း ၉
"သမီးေလး ျဖဴ...မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး...ေနမ
ေကာင္းဘူးလား...
"ေကာင္းပါတယ္...အေမ"
"ျဖဴ...ဒီေန႔ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး...ေခါင္ထဲမူးေနာက္
ေနာက္ ျဖစ္ေနသည္...
"သားေလး...အခုခ်ိန္ထိမဆင္းလာေသးဘူး...မနက္
စာ အေမ ျပင္ေပးၿပီးသြားၿပီး..
"သမီးေလး သြားေခၚလိုက္ပါလား...
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...အေမ ျဖဴ သြားေခၚလိုက္ပါ့မယ္...
"ဟူးးးး....သူ႔အခန္းမသြားခ်င္ပါဘူး ဆိုေနမွ"
"ေဒါက္.ေဒါက္.ေဒါက္" ေနရိပ္ကင္း...
"ဟြန္႔...ဘာအသံမွလဲ ထြက္မလာပါလား..." ျဖဴ..
အတန္ၾကာေခါက္ေနမိသည္...
"ကြ်န္မ ဝင္လာခဲ့မယ္ေနာ္..."
"ျဖဴ...ေျပာၿပီး ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ဟင္...သူ မရွိပါလား...ဘယ္သြားတာပါလိပ့္"
"ျဖဴ...လိုက္ရွာေနမိသည္...အြန္း ေရသံၾကားတာပဲ
ေရခ်ိဳးေနတာ ထင္ပါရဲ႕...
"ျဖဴ..ေျပာၿပီး ကင္း အခန္းကိုပတ္ၾကည့္ေနေလသည္...
"ဟင္...အဝတ္ျဖဴ နဲ႔အုပ္ထားတာ ဘာလဲမသိဘူး..
ျဖဴ ေျပာကာ...ပန္ခ်ီကားခ်ပ္ နားေလွ်ာက္သြားသည္...
"ျဖဴ...အဝတ္စျဖဴ ကိုဆြဲခ်ဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္...ကင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္...
"ၾကယ္စင္ျဖဴ...မလုပ္နဲ႔" ကင္း အသံကုန္ေအာ္ဟစ္
လိုက္ေပမယ့္...မမွီေတာ့ပါ...
"ျဖဴ...ၾကည့္လိုက္သည္...ေသြးေတြစြန္းေပ ေနတဲ့
ပန္ခ်ီကားခ်ပ္ တစ္ခ်ပ္...
"ကင္း...ေဒါသမ်ားထြက္ကာ...ျဖဴ အနားေလွ်ာက္
လာၿပီး ျဖဴ ကိုတြန္းလိုက္ရင္း အဝတ္စျဖဴ ကိုျပန္အုပ္လိုက္သည္...
"အား...ဘုတ္"
ျဖဴ...ဗိုက္ကိုခုံနဲ႔ ေဆာင့္မိသြားသျဖင့္...အလြန္နာက်င္စြာ ခံစားလိုက္
ရသည္...
"ျဖဴ...ေျခေထာက္ေအာက္မွာ တစ္ခုစီးက်ေနသလို
မ်ိဳးခံစားရသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္...
"ဟင္...ေသြး ေသြးေတြ" အဟင့္...အဟင့္ ေသြးေတြ
"ျဖဴ...ေျပာလိုက္မွ ကင္း အသိဝင္လာကာ...သူမ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးေတြစီးက်ေနသည္..
"ကင္း...ရင္တစ္ခုလုံ မီးေတြေတာက္ေလာင္ေနသည္...
"ျဖဴ...မင္းဘာမွမျဖစ္ရဘူး...ကိုယ္ ေဆးရုံလိုက္ပို႔
ေပးမယ္ေနာ္...ကင္း ေျပာၿပီး ျဖဴ ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္...
"အေမ ေဒၚေလး"
"ဟ့ဲ သား...ဘာျဖစ္လာ ဟင္ သမီးေလး ျဖဴ...
"ေဒၚေလး...လိုအပ္တဲ့ဟာေတြယူၿပီး ကြ်န္ေတာ့္
ေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့ပါ...
"ေအး ေအး သား"
"ကင္း...ျဖဴ ကိုကားေပၚတင္ကာ ေဆးရုံသို႔ ဦးတည္
လိုက္သည္...
"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ဗ်ာ"
"ဗ်ာ" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆရာ...
"ဒီကေမာင္ရင္က လူနာ နဲ႔ဘာေတာ္လဲ "
"ေအာ္ သူ႔အမ်ိဳးသားပါ ဆရာ"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဗ်ာ...လူနာ မွာကိုယ္ဝန္က ႏု
ေတာ့ ပ်က္က်သြားပါတယ္ ဗ်ာ...
"ဗ်ာ"
ကင္း...ကမာၻ ပ်က္မတက္ခံစားရသည္...ကိုယ့္ ရင္
ေသြးကို ကိုယ္ျပန္သတ္လိုက္တဲ့..လက္တစ္စုံကိုၾကည့္ကာအရုပ္ႀကိဳးပ်က္ထိုင္ခ်ရင္း
"ယူက်ံဳမရ ျဖစ္ေနေလသည္...
"အဟင့္...အဟီး" ေဒၚေလးရယ္...ျဖဴ ကေလး ေလးမရွိေတာ့ဘူး...ေဒၚေလး
"သမီးရယ္...မသိလို႔ျဖစ္သြားတာပဲ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္..
"အဲ့ဒါ...သူ႔ေၾကာင့္ သမီးသူ႔ကို မုန္းတယ္...မုန္းတယ္...ျဖဴ ငိုယိုကာ ေျပာေနသည္
"ကင္း...ျဖဴ ဆီဝင္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ျဖဴ...ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
မေျပာနဲ႔...ရွင့္အသံမၾကားခ်င္ဘူး...မုန္းတယ္
ကြ်န္မ ရွင့္ ကိုမုန္းတယ္...
"ျဖဴ...
ရွင္ ကြ်န္မ အသားထိစရာမလိုဘူး...ရွင့္ ရဲ႕လက္ေတြကို ကြ်န္မ အရမ္းရြံတယ္...ထြက္သြား.
"အဟင့္...ဟီးးးး" ထြက္သြားပါေတာ့...
"သား ...ထြက္သြားလိုက္ပါေနာ္...ေဒၚေလး ေတာင္း
ပန္ပါတယ္...
"ကင္း...မျပန္ခ်င္ပဲနဲ႔ ျပန္လာခဲ့ရသည္...ကင္း...မ်က္ရည္မ်ား မထိန္းႏိုင္
ေတာ့ပဲ ငိုေနမိသည္...
"သမီးေလးရယ္...စိတ္ကိုေလွ်ာ့ပါေနာ္..."
"ေဒၚေလး...အဟင့္ ဟီး" ျဖဴ ေဒၚေလးကိုဖတ္ကာ
ငိုခ်လိုက္သည္...
"ျဖဴ...ဒီေန႔ ေဆးရုံကဆင္းလာသည္...အိမ္သို႔ေရာက္ေရာက္
ခ်င္း ျဖဴ...အဝတ္းစားမ်ားထည့္ကာ..
"ဘုတ္"
ကင္း...နားမလည္စြာ ျဖဴ ကိုၾကည့္လိုက္သည္...
"ကြ်န္မ လိုခ်င္တာ ကြာရွင္းေပးပါ...ကြ်န္မ လက္မွတ္ထိုးၿပီးသြားၿပီး...
"ဘာ...ဘယ္လို" ကြာရွင္းေပးရမယ္ ဟုတ္လား...
"ဟုတ္တယ္...ကြ်န္မ လိုခ်င္တာ အဲ့ဒါပဲ"
"မကြာဘူး...မကြာေပးႏိုင္ဘူး...ျဖဴ"
"ကိုယ္မင္းကို....အ..."ကင္း ေျပာမထြက္ခဲ့ပါ..
"အဟြန႔္...ျဖဴ မ့ဲလိုက္သည္"
ရတယ္ေလ...ရွင္မကြာေပးႏိုင္လဲ ရုံတက္ၿပီး အမႈ့
ရင္ဆိုင္ရတာေပါ့...
"ျဖဴ...ေျပာၿပီး အိတ္ေလးဆြဲကာ ထြက္လာခဲ့သည္..
"မမျဖဴ...လင္း ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္...မသြားပါနဲ႔ေနာ္
"ျဖဴ...လင္း ကိုဖတ္လိုက္သည္...လင္းရယ္...မမျဖဴ ေတာင္းပန္
ပါတယ္ကြယ္...မမျဖဴ သြားပါရေစ...
"အေဖနဲ႔အေမ...သမီးကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္...
"ဦးေနရိပ္နဲ႔ေဒၚစႏၵာ...စိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာ..
.သက္ျပင္းခ်မိသည္...
"ကိုယ့္ သားဘက္က မွားတာကို...
"ကင္း...နာက်င္စြာ ရပ္က်န္ခဲ့ရေလသည္...သူတား
ခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ္က အျပစ္လုပ္ထားေတာ့ ဘယ္လို
နည္းနဲ႔ တားရမွာလဲ...
"ဟာကြာ...ခြမ္း ခြမ္း"
"ကင္း စိတ္တိုကာ နံရံကိုလက္သီးနဲ႔ ထိုးလိုက္သည္.
"အယ္း...သားေလး မလုပ္ပါနဲ႔"
"ေဒၚစႏၵာ သားေလး အခုလိုမ်ိဳးျဖစ္ေတာ့...သူမ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းပါ...
"ျဖဴ...ကားေပၚမတက္ခင္ေလး အိမ္ထဲလွည့္ၾကည့္
လိုက္သည္...
"ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္...ေနရိပ္ကင္း"
"ကြ်န္မ ရွင့္ကို သိပ့္ခ်စ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး...အခု
အရမ္းမုန္းသြားၿပီး"
*****
အခန္း ၁၀
"ကင္း...
"မင္းေတာ္သင့္ေနၿပီး ဆက္မေသာက္နဲေတာ့..
.ေဝယံ လွန္းတားလိုက္သည္...
"ငါ...ေသာက္ပါရေစကြာ...ငါ အခုေနာင္တ ေတြအ
ရမ္းရေနတယ္ကြာ...သူမ တကယ္ထြက္သြားၿပီး
"ငါ...ဟာ အသုံးမက်တဲ့ ေကာင္ပါကြာ..."
"ကင္း...ေျပာၿပီး အရက္ကိုသာ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္...ေသာက္ေနေလသည္..
"သူ စိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ...လိုက္ေတာင္းပန္လိုက္
ေပါ့...ကင္းရာ...
"သူ..ငါ့ ကိုစိတ္နာသြားၿပီး ေဝယံ...ငါ ကိုယ့္လက္ကို ျဖတ္လိုက္ခ်င္တယ္ကြာ..
ငါ့ ေၾကာင့္...ငါ ရင္ေသြးေလး ဆုံးရႈံးလိုက္ရတယ္..
အခု ငါ့ေၾကာင့္...သူမ ငါ့အနားမွာ မရွိေတာ့ဘူး...
"ငါ...ျဖစ္ႏိုင္ရင္...ဒီေလာကႀကီးကေန ထြက္သြားခ်င္တယ္ကြာ...
"ဟာ...နမိတ္မရွိတဲ့ စကားေတြ မေျပာရဘူးေလ...
ကင္း...မင္းဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူးကြာ...
"မင္း မသိလို႔...လုပ္မိတာပဲ ေနာက္ေတာ့ သူနားလည္လာမွာပါကြာ...
"မင္း...ေျပာသလိုမ်ိဳး...အခုငါ ေနာင္တ ေတြအရမ္း
ရေနတယ္ကြာ...
"ကင္း စကားေျပာရင္း ေမွာက္သြားေလသည္...
"ျဖဴ...သူနဲ႔ေဝးရာကို ထြက္လာခဲ့ေပမယ့္...မသိတဲ့
စိတ္က သူ႔ကိုတမ္းတ...ေနမိသည္...
"သူ႔ကိုသတိရလိုက္တိုင္း...ျဖဴ နာက်င္ျခင္းနဲ႔
ေျဖသိပ့္လိုက္သည္...အခုဆို ျဖဴ...ေနသားက်ေနပါ
ၿပီး...
"ေဖႀကီး...ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဟင္"
ကြ်န္မ...သား ေလးကိုၾကည့္ပါအုံး ေဖႀကီးရယ္...
"ေဒၚစႏၵာ...သားျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး ယူက်ံဴမရျဖစ္
ေနမိသည္...
"အခန္းထဲမွာ...အရက္ပုလင္းေတြကမွ ေနရာတိုင္း
ပါပဲ...ျဖဴ ထြက္သြားၿပီးကတည္းက...အရက္နဲ႔သာ
အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးေနခဲ့သည္...
"ဒီတိုင္းပစ္ထားရင္...အေျခအေနေတြက တစ္ေန႔နဲ႔
တစ္ေန႔...ပိုဆိုးလာမည္...
"သားကို...ကယ္ႏိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္
ေမႀကီး...အဲ့ဒါ သမီးျဖဴ...ပါပဲ...
"ဒါေပမယ့္...သမီးေလး ျပန္လာပါ့မလား...ေဖႀကီး
ရယ္...
"သမီးေလးကို...လိုက္ရွာၿပီး ေျပာၾကည့္ရမွာေပါ့..
ေမႀကီးရယ္...သမီးေလး စိတ္ဆိုးေျပတဲ့အထိေပါ့
"ကင္း...ကုမၼဏီ ကိုလဲပစ္ထားလိုက္သည္...အခုဆို
ကုမၼဏီ ကေတာ္ေတာ္ေလးကို...စီးပြားေရး က်လာ
သည္...
"သူမ ထြက္သြားၿပီးကတည္းက...အခန္းထဲမွာတင္
ေအာင္းေနလိုက္သည္...ဘယ္မွလဲမသြားပါ...
"အရင္တုန္းက...ေနရိပ္ကင္း နဲ႔မတူေတာ့ပါ...ပါး
တိုင္းေမြးေတြက...ထူထပ္ေနသည္...
"ဆံပင္ေတြကလဲ...ရွည္လာသည္...လူလဲ ပိန္က်
လာသည္...
"ဦးေနရိပ္နဲ႔ေဒၚစႏၵာ" ျဖဴ...ကိုလိုက္ရွာေနမိသည္
"ဘယ္ေနရာမွ ရွာလို႔မေတြ႕ပါ"...ေနရာေတြေတာင္
ႏွံ ေနပါၿပီး...
"ဒီလိုနဲ႔...တျဖည္းျဖည္း ကင္း အေျခအေနကပိုစိုး
လာသည္...
"ဆရာဝန္ ကလဲအရက္ေတြဖ်က္ရန္...တိုက္တြန္းေနသည္...
"ျဖဴ...ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေဒၚေလးနဲ႔ အေျခခ်ေနလိုက္သည္...ဒီေန႔ ျဖဴ ၿမိဳ႕ကိုဝယ္စရာ
ရွိတဲ့အတြက္...တက္လာခဲ့သည္...
"ျဖဴ...ကုန္တိုက္တစ္ခုထဲဝင္ကာ..."
"အား...ဘုတ္" အို...အန္တီ...ေဆားရီးေနာ္...
"ျဖဴ...အန္တီ တစ္ေယာက္နဲ႔ ဝင္တိုက္လိုက္သည္..
"ဟင္...အေမ"
"သ...သမီးေလး...ျဖဴ"
"ေဒၚစႏၵာ...ျဖဴ ကိုဖတ္လိုက္သည္...ဝမ္းသာလိုက္တာ သမီးေလး
ရယ္...သမီးေလး ကိုလိုက္ရွာေနတာ...
"အခု...အခုဆိုေလး သားေလး အေျခအေနက...
ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီး...သမီးေလး ထြက္သြားၿပီး
ကတည္းက...
"ဟင္...အေမ သူ...သူဘာျဖစ္တာလဲ ဟင္"
"ျဖဴ...စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ကာ ေမးလိုက္မိသည္...
"သားေလးက...သမီး ထြက္သြားၿပီးကတည္းက
ေနာင္တေတြမ်ားစြာ...ရၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ခြင့္မလႊတ္
ႏိုင္ပဲ...အရက္ေတြခ်ည္း ေန႔တိုင္းေသာက္ေနတယ္
"အခု...အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့...ခႏၶာကိုယ္ ကခံ
ႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ပဲ...ေဆးရုံမွာ တင္ထားရတယ္..
"ရွင္...ျဖဴ ရင္တစ္ခုလုံးတုန္လႈပ္သြားသည္...
"အေမ တို႔နဲ႔ ျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာ္...ဒူေထာက္ၿပီး..
ေတာင္းပန္ဆိုလဲ ေတာင္းပန္ပါ့မယ္ သမီးေလးရယ္
"အို...မဟုတ္တာ"
အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔...အေမ ျဖဴ ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္...
"ဝမ္းသာလိုက္တာ...သမီးေလးရယ္...အရမ္းဝမ္း
သာတာပဲ...ေဒၚစႏၵာ ျဖဴ ကိုဖတ္လိုက္သည္...
"ဒီလိုနဲ႔ ျဖဴ ေဆးရုံကိုလိုက္ခဲ့သည္...ျဖဴ ျမင္လိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္...
ျဖဴ ေျခလွန္းမ်ား ရပ္တန္႔သြားသည္...ကုတင္ေပၚ
မွာသက္ရွိ မဟုတ္ပဲ...သက္မဲ့ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္
လို ေသြးမရွိေတာ့တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ သူလား...
"ျဖဴ...မ်က္ရည္မ်ား မထိန္းႏိုင္ေလာက္ငိုခ်လိုက္သည္...
"သူမ သူ႔...လက္ေလးေတြကိုင္ကာ...ေနရိပ္ကင္း
ကြ်န္မ ျပန္လာခဲ့ၿပီးေလ...ရွင္ ထၾကည့္ပါအုံး...
"ကြ်န္မ ေၾကာင့္ ရွင္အခုလိုျဖစ္ရတာ...ေတာင္းပန္
ပါတယ္...ကြ်န္မ ကိုစကားျပန္ေျပာပါ ေနရိပ္ကင္း..
"ျဖဴ...ကင္း ကိုယ္ေလးကိုလႈပ္ကာ ေျပာေနမိသည္
"ကင္း...မ်က္လုံးမ်ားျပန္မပြင့္လာေတာ့ပါ...
အသက္ေတာင္ ေအာက္ဆီဂ်င္တပ္ကာ ရႈေနရေလသည္..
"ေဒၚစႏၵာ မွာလဲအခန္းေရွ႔တြင္ သား ကိုၾကည့္ၿပီးငို
ေနေလသည္...
"ဆရာ...ကြ်န္မ လူနာရဲ႕အေျခအေနသိခ်င္တယ္...
ဆရာဝန္ ေရာက္လာသျဖင့္ ျဖဴ ေမးလိုက္သည္..
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာရမွာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ.
"လူနာ အသက္ျပန္ရွင္လာဖို႔က "50%50" ပါ...အခု
ခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ တို႔တက္ႏိုင္တာကေတာ့ အေကာင္းဆုံး ကုသေပးရမွာပါ...
"ရွင္...ဒါ ဒါဆို...သူျပန္ရွင္လာဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့...
"မ...မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...ေနရိပ္ကင္း ရွင္ျပန္ႏိုးလာပါေတာ့...ဒီတိုင္းႀကီးမေနပါနဲ႔ ကြ်န္မ
ဆီ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့...
"ျဖဴ...အရႈးတစ္ေယာက္ပမာ ငိုယိုကာေျပာေနရွာသည္...
"သူ႔ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္သြားမယ္လို႔ထင္မထားခဲ့...
သူ႔ကိုပစ္သြားတဲ့ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ေတာင္ ေနာင္တ ရမိသည္...
"ျဖဴ...လမ္းကို လူနဲ႔စိတ္နဲ႔ မကပ္ေအာင္...ေလွ်ာက္
ေနေလသည္...ေျခလွန္းေတြက ယိုင္ေနေလသည္..
"သို႔ေပမယ့္"
"တစ္ဖတ္မွလာေနတဲ့ ကားတစ္စီးကို...ျဖဴ မျမင္
လိုက္မိပါ...
"စိတ္ထဲမွာရွိေနတာက..."ေနရိပ္ကင္း" ရယ္ပါ...
"တီး...တီး...တီး" က်ီးးးးဒုန္း"...
"ဟာ...တိုက္ၿပီးေဟ့" ပတ္ဝန္းက်င္ေတြရဲ႕ဆူညံသံ..
"ျဖဴ...နာက်င္မႈ့တစ္ခု ကိုခံစားလိုက္ရသည္...ေသြး
အိုင္ထဲမွာ လဲေနတဲ့ သူမ...
"သူမ အေတြးထဲမွာက...ကင္း ေနာက္ကို သူမ လိုက္
သြားခ်င္သည္...
အခန္း ၁၁
"အေမွာင္ထုေလး တစ္ခုဆီမွာ...ျဖဴ လမ္းေလွ်ာက္
ရင္း...လမ္းေပ်ာက္ေနေလသည္...
"ျဖဴ...ေရွ႔ဆက္ေလွ်ာက္ကာ...အေရွ႔မွာ ရပ္ေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္...ျမင္လိုက္ရသည္..
"သို႔ေပမယ့္"
"အဲ့လူက...ကင္း နဲ႔သြားတူေလသည္...ျဖဴ ထိုလူအ
နား ေလွ်ာက္သြားရင္း...
"ေနရိပ္ကင္း...ရွင္ ရွင္" ေနရိပ္ကင္း...မွတ္လားဟင္
"ျဖဴ...ဝမ္းသာအားရ ေမးလိုက္သည္...ထိုလူ သူမ
ကိုၿပံဳးျပလိုက္သည္...
"မင္း ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ...ျဖဴ"
"ရွင့္...ေနာက္လိုက္လာတာေလ...ကြ်န္မ ရွင္မရွိရင္
မေနခ်င္ေတာ့ဘူး...
"မဟုတ္တာ...မင္း ျပန္သြားလိုက္ပါ...ကိုယ္က မင္း
အတြက္ အသုံးမက်တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ...
"ဟင့္အင္း...မဟုတ္ဘူး"
ျဖဴ ေခါင္ကိုခါယမ္းလိုက္သည္...
"ရွင္...ကကြ်န္မ အတြက္အေရးပါတယ္...ရွင္ မျပန္
ရင္...ကြ်န္မ လဲမျပန္ေတာ့ဘူး...
"ရွင္...အခုလိုမ်ိဳးျဖစ္ေတာ့...ကြ်န္မ ကိုကြ်န္မ အျပစ္တင္ေနမိတယ္...ေနာင္တ လဲရမိတယ္..
"ကြ်န္မ...ရွင့္ ကိုထြက္သြားခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး...ကြ်န္မ နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာ္...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္...ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ ေနရိပ္ကင္း"
"ျဖဴ...ငိုယိုကာ ေျပာေနရွာသည္...
"ငါ...ဟာမင္းနဲ႔မထိုက္တန္တဲ့ သူပါ...မင္း ရဲ႕ျဖဴစင္
တဲ့ ဘဝေလးကို...ငါ ဖ်က္စီးခဲ့တယ္...
"ငါ့ ရဲ႕...ရင္ေသြး ေလးကိုလဲ ငါ သတ္လိုက္မိတယ္...ကင္း မ်က္ရည္မ်ားပါးေပၚစီး
က်လာသည္...
"ကြ်န္မ ခြင့္လႊတ္ေပးတယ္...ရွင္ မသိလို႔လုပ္မိတာပဲ
ၿပီးေတာ့...ကြ်န္မ လဲကိုယ္ဝန္ ရွိမွန္းမသိခဲ့ဘူး...
"ရွင္...ကြ်န္မ အေပၚလက္စားေခ် ခဲ့တာေတြအားလုံး...ကြ်န္မ ခြင့္လႊတ္ေပးတယ္...
"ကြ်န္မ...ရွင့္ ဆီကေတာင္းဆိုခ်င္တာ တစ္ခုတည္းပါ...ကြ်န္မ ေဘမွာရွိေနေပးဖို႔ပါပဲ...
"ျဖဴ...ဆီကစကား တစ္ခြန္းေၾကာင့္...ကင္း ရင္ထဲ
ဝမ္းသာၾကည္ႏူးကာ...ျဖဴ ကိုဖတ္လိုက္သည္...
"ကိုယ္...မင္း ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ျဖဴ"
"အရင္တုန္းက...မုန္းခဲ့ေပမယ့္...အခုခ်ိန္မွာ အရမ္း
ခ်စ္ခဲ့တယ္"
"ျဖဴ...မထင္မွတ္ထားတဲ့ စကားတစ္ခြန္း...ျဖဴ ဝမ္း
သာစြာ...ကင္း ကိုျပန္ဖတ္လိုက္သည္...
"ကြ်န္မ လဲရွင့္ကိုခ်စ္တယ္...ေနရိပ္ကင္း"
"အရင္တုန္းကေရာ...အခုခ်ိန္ပါ"
"ကင္း...ပိုလို႔ဝမ္းသာသြားရသည္...ျဖဴ ကိုယ္ေလး
ကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖတ္ထားလိုက္သည္...
"ခြဲးစိတ္ခန္း...ေရွ႔တြင္...ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ လူႏွစ္ဦး...
"ဦးေနရိပ္ နဲ႔ ေဒၚစႏၵာ"...
"ကင္း...ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း ေတြပုံမွန္ျပန္ျဖစ္လာသည္...
"ျဖဴ...ေရာ ခြဲးစိတ္ေအာင္ျမင္သြားသည္..."
"ဆရာဝန္ ခြဲးခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ...
"ဆရာ...ကြ်န္မ သမီးေလး အေျခအေန...
"ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ"ခြဲးစိတ္ေအာင္ျမင္သြားပါၿပီး.."
"ဆရာဝန္မေလး...ေတြေျပးလာသည္..." ဆရာ...အခန္း ၁၀၂ က...လူနာ သတိျပန္ရလာတယ္...
"ရွင္...ဗ်ာ" သား သားေလး သတိျပန္ရလာၿပီး"
"ေဒၚစႏၵာ ေရာ ဦးေနရိပ္ပါ..အလြန္ပင္ဝမ္းသာစြာ...ဆရာဝန္ ေနာက္လိုက္သြားေလသည္...
"ကင္း...မ်က္လုံးမ်ား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြင့္လာသည္...ဆရာဝန္ စမ္းသပ္ေနတာကို...ေတြ႕
လိုက္ရသည္...
"လူနာ...သတိျပန္ရလာပါၿပီး...ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ပ်က္စီးေနတဲ့...အသည္း ေက်ာက္ကပ္ ေတြကို
ပုံမွန္ ျပန္ျဖစ္ေအာင္...ခြဲးစိတ္ကုသရမယ္...
"အဲ့ဒါ...လူနာ မိဘေတြဘက္က...လက္မွတ္ ထိုးေပးရမွာပါ...ဒီမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး..
"စင္ကာပူ...ကိုသြားရမွာပါ...ဟိုမွာက ေဆးေတြပို
စုံပါတယ္...
"ရွင္...အေဖႀကီး ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ဟင္"...သမီး
ေလး ကအခုခ်ိန္ထိ သတိမရေသးဘူး...
"ကြ်န္ေတာ္ လိုက္ခဲ့လို႔ရမလား...ဆရာ" ဦးေနရိပ္
ေျပာလိုက္သည္...
"ဟုတ္ကဲ့...ရပါတယ္" ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အျမန္ဆုံးသြားခ်င္တယ္ ဗ်ာ...လူနာ အေျခအေန ဒီ
ထက္မဆိုးခင္"
"ေမႀကီး...အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး...သမီးေလး ႏုိးလာရင္ အေၾကာင္းစုံ ရွင္းျပလိုက္ပါ...
"ဦးေနရိပ္...မိန္းမ ျဖစ္သူကိုမွာေနေလသည္...သား
ေလးအသက္က...အေရးႀကီးသည္...
"ဆရာဝန္ ေျပာေနတာကို ကင္း...အကုန္လုံးၾကား
ရသည္...ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္
တယ္...ဆရာ"
"ကင္း ေျပာလိုက္သည္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ"
ကြ်န္ေတာ္ တို႔ဘာကူညီေပးရမလဲ..
"ကြ်န္ေတာ္...မိန္းမ ဆီခဏေလာက္ေပးေတြ႕ပါလား...ဆရာ"
"ကင္း...သူမသြားခင္ေလ ျဖဴ ကိုေတြ႕
သြားခ်င္သည္...
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္"
ဆရာဝန္ေျပာၿပီး...ကင္း ကိုဝီခ်ဲလ္ ေလးေပၚတင္ကာ ျဖဴ...အခန္းကိုေခၚသြားလိုက္သည္...
"ျဖဴ အခုခ်ိန္ထိ သတိမရေသးပါ...ကင္း ျဖဴ လက္
ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..
"ျဖဴ...ကိုယ္ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ ကိုယ္ ကတိေပးတယ္
"ကိုယ္ တို႔...ဘဝသစ္ ကိုျပန္ထူေထာင္က်ရေအာင္
ေနာ္...ကိုယ္ မရွိတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ...မင္းကိုယ္မင္း
ဂရုစိုက္ေပးပါ...ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေနေပးပါ...
"ကင္း...တစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာေနေလသည္...
"ျဖဴ...ကင္း ေျပာတာေတြကို နားထဲၾကားေနေပမယ့္
လူက...မ်က္လုံးဖြင့္လို႔မရပါ...
"ျဖဴ...မ်က္ရည္မ်ား ဝဲက်လာသည္...ကင္း ေတြ႕သြားရသည္...ျဖဴ မ်က္ရည္ေတြကို ကင္း ညင္
သာစြာ သုတ္ေပးလိုက္သည္..
"ကိုယ္ သြားၿပီးေနာ္...ျဖဴ" ကင္း ေျပာၿပီး...ျဖဴ နဖူး
ေလးကို နမ္းလိုက္သည္...
"ဒီလိုနဲ႔...ကင္း အရင္လိုျပန္ေကာင္းလာေအာင္...
စင္ကာပူ သို႔သြားကုေနေလသည္...
"ကင္း...သြားၿပီး တစ္ရက္အၾကာတြင္...ျဖဴ ျပန္သ
တိရလာသည္...
"လြဲလိုက္တဲ့ ကံၾကမၼာႀကီးရယ္"
*****
အခန္း ၁၂ ..ဇာတ္သိမ္းပိုင္း..
"ဘာလိုလိုနဲ႔...ကင္း စင္ကာပူ ကိုထြက္ခြာသြားတာ
၂ လရွိေနၿပီး...
"ျဖဴ...ဆီကို တစ္ခါမွ မဆက္သြယ္ ခဲ့ပါ...ကင္း
ထြက္သြားၿပီး ကတည္းက...ကင္း အိမ္မွာပဲ...
"ျဖဴ...ေနလိုက္သည္...ကုမၼဏီ မွာ ကင္း အစား ျဖဴ
ဦးစီး ဝင္လုပ္ေနသည္...
"အလုပ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အားလုံး...ကင္း ရဲ႕မန္ေနဂ်ာ ကိုေမာင္ က...ေျပာျပ
သည္...
"ဒီလိုနဲ႔ပဲ...အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆုံးလာသည္...ကင္း ဆီကဘာ
သတင္း မွမၾကားရပါ...
"ရွင္...ေနႏိုင္လိုက္တာ...ေနရိပ္ကင္း"
ကြ်န္မ...ရွင့္ ကိုဘယ္ေလာက္ထိ လြမ္းေနလဲဆိုတာ.
ဘယ္ေလာက္ထိ သတိရေနလဲဆိုတာ...ရွင္ သိရဲ႕လား...
"ျဖဴ...အလုပ္လုပ္ေနရင္း...ကင္း ကိုသတိရေနမိသည္...
"တူး...တူး...တူး"
"ဖုန္းလာေနသျဖင့္ ျဖဴ...ကိုင္လိုက္သည္...နံပါတ္စိမ္း တစ္ခု...
"ဟဲလို...ဘယ္သူလဲမသိဘူး ရွင္"
"ကြ်န္ေတာ္...အခုေျပာေနတဲ့ ကုမၼဏီ မွာရွယ္ယာ
ဝင္ခ်င္လို႔...အဲ့ဒါ...ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔...ကြ်န္ေတာ္
ေျပာတဲ့ေနရာကို လာခဲ့လို႔ရမလား ဗ်ာ"
"ေအာ္...ဟုတ္ကဲ့" ကြ်န္မ အခုလာခဲ့ပါ့မယ္...
ျဖဴ...ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္...ဒါေပမယ့္ ျဖဴ စဥ္း
စားေနမိသည္...ဒီအသံ ၾကားဖူးေနသလိုပဲ...
"အို...မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူး"
"ျဖဴ...အေတြးမ်ား ေဖ်ာက္ကာ...ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္...
"ျဖဴ...ခ်ိန္းထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခု...ကိုဝင္
လာခဲ့လိုက္သည္...
"ဟင္...လူတစ္ေယာက္မွလဲ မရွိပါလား...ျဖဴ အံဩ
သြားရသည္...
"ခဏေလာက္ၾကာေသာ္"
"အေမ့...ျဖဴ ဘာမွမျမင္ရေတာ့ပါ...ဆိုင္ထဲက မီး
ပ်က္သြားကာ...ေမွာင္ေနေလသည္...
"ျဖဴ...ေၾကာက္စိတ္မ်ားဝင္လာသည္..."လူရွိလား
ရွင္...ဒီထဲမွာ လူရွိလား...
"ျဖဴ...ေခၚေနေပမယ့္...ဘာအသံမွ မၾကားရပါ...
"ထိုအခါ" မီးမ်ားျပန္လင္းလာသည္...
"ျဖဴ...အံဩစြာ တစ္ခဏေလာက္ မွင္ေသေနလိုက္
သည္...
"အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီ ပန္းေလးနဲ႔...စာလုံးေလးေတြ
အလွဆင္ထားတာ...
"အရမ္းခ်စ္တယ္ ျဖဴ"
"ျဖဴ ထင္မွတ္မထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္..."ေနရိပ္ကင္း"
"ျဖဴ...တီးတိုးရြတ္ရင္း ဝမ္းသာမ်က္ရည္မ်ားက်
လာသည္...ျဖဴ ကင္း ဆီေျပးသြားကာ ဖတ္လိုက္သည္...
"ရွင္...သိပ့္ရက္စက္တယ္ ကြ်န္မ ကိုပစ္ထားခဲ့တယ္
"ဘာသတင္းမွလဲမပို႔ဘူး...ဘာအေၾကာင္းမွလဲ မၾကားခဲ့ဘူး...ရွင္ ေနႏိုင္လိုက္တာ...ရွင္ သိပ့္ေတာ္
ပါတယ္..."ေနရိပ္ကင္း"
"ျဖဴ...ရင္ဖြင့္ေနေလသည္"
"ကင္း...ဝမ္းသာၾကည္ႏူးစြာ ျပံဳးလိုက္သည္...ကင္း
ျဖဴ ကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ ျပန္ဖတ္လိုက္သည္..
"ကိုယ္...ဒီအေျခေနထိ ေရာက္လာေအာင္...မနည္း
ကုသလိုက္ရတယ္...မင္းသိလား မင္း ကိုသတိမရ
တဲ့ေန႔ဆို တစ္ေန႔မွ မရွိခဲ့ဘူး...
"ကိုယ္ မင္းကို...ေန႔တိုင္း သတိရတယ္...မင္း ေလး
ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္...အံဩသြားေအာင္ ဆိုၿပီး...
"ကိုယ္...တမင္ ဒီလိုမ်ိဳးစီစဥ္လိုက္တာ"
"မင္းနဲ႔ေဝးမွ...ကိုယ္ သိတက္လာတယ္...ကိုယ္ မင္း
ကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ...
"ကင္း...ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ျဖဴ...ရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားရသည္...
"ႏွစ္ေယာက္သား...ၾကည္ႏူးမႈ့အျပည့္နဲ႔ ျပန္လာခဲ့
လိုက္သည္...
"မေျပာခ်င္ဘူးေနာ္...ျပန္ေရာက္လာတာေတာင္
ကိုယ့္ အေမဆီ အရင္မလာဘူး...မင္း အေဖ ေျပာမွ
သိရတာ...ေဒၚစႏၵည ေျပာလိုက္မိသည္...
"အေမ ကလဲဗ်ာ" ျဖဴ...ကိုေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔ပါ...
"ဟုတ္ပါၿပီး" ပင္ပန္းေနမွာေပါ့...သြားနားလိုက္အုံး
သား"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အေမ"
"ကင္း ေျပာၿပီး...ျဖဴ လက္ကိုဆြဲကာ အေပၚသို႔တက္သြားေလသည္...
"ကင္း...အခန္းထဲမွ ဝင္လိုက္ေလသည္...ျဖဴ ကိုယ့္
အခန္းထဲ ကိုယ္ ျပန္ဝင္ကာ...
"ေဒါက္.ေဒါက္.ေဒါက္" ျဖဴ တံခါးဖြင့္အုံး...
"ျဖဴ တံခါးနားသြားကာ...ဖြင့္လိုက္သည္" က်ီးးးး
"ဟင္...ရွင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ"
"ျဖဴ...အံဩစြာေမးလိုက္သည္...အဝတ္စားထုပ္
ေတြ...
"ဒီေန႔ကစၿပီး...မင္း နဲ႔အတူေနမွာေလ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ အဝတ္ေတြ ယူလာ
တာ တစ္ခါတည္း...
"အယ္း...ရွင့္ ကိုဘယ္သူကေနခိုင္း...."
"အြန္႔" ျဖဴ စကားေတာင္မဆုံးလိုက္ပါ...
"ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ...ေႏြးေထြးသြားရသည္...ျဖဴ မရုန္း
လိုက္မိပါ...ျဖဴ...ကင္း ခါးေလးကိုျပန္ဖတ္ထားမိ
သည္...
"ႏွစ္ေယာက္သား...အခ်စ္ကမာၻဆီသို႔ အလည္ေရာက္သြားရင္း..."
"ျဖဴ...သြားရေအာင္ မၿပီးေသးဘူးလား"ကင္း ေအာ္
ေခၚေနသည္...
"လာပါၿပီး ရွင္" ျဖဴ...ေျပာကာ ထြက္လာသည္..
"ကင္း မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရႈံမဲ့လိုက္သည္..."
"ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ထိျပင္လာရတာလဲ...ျဖဴ ေနာ္
ေနာက္တစ္ခါ အဲ့ေလာက္ထိမျပင္နဲ႔...ကိုယ္ စိတ္မခ်ဘူး...
"အဟြန္႔...ျဖဴ မဲ့လိုက္သည္...အခုမွ အျဖစ္သည္းေန
တာ...ျဖဴ ေျပာရင္း ကားေပၚတက္လိုက္သည္...
"အလြန္ပင္ တိတ္ဆိတ္တဲ့ေနရာေလး တစ္ခု...အုတ္
ဂူ ျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာ...ႏွင္းဆီပန္းမ်ား ခ်ထားကာ..
"ဝတ္ရည္"
"ကိုယ္...မင္းဆီအလည္လာခဲ့တယ္...ကိုယ့္ ရဲ႕ဇနီ
ေလးေရာေခၚလာခဲ့တယ္...
"မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား...ကိုယ္ အဆင္ေျပပါတယ္.
"ကိုယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္ မင္းကိုေပးထားတဲ့ ကတိ ကိုယ္မတည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး...
"ဒါေပမယ့္...ကိုယ့္ ရဲ႕ႏွလုံးသား တစ္ေနရာမွာ...မင္း အတြက္ေနရာတစ္ခု အျမဲတမ္း
ရွိသြားမွာပါ...
"ကင္း...ဝမ္းနည္းစြာ ေျပာေနရွာသည္...
"ျဖဴ...ကင္း လက္ကိုကိုင္ရင္း ႏွစ္သိပ့္ေပးလိုက္သည္...ျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္....
"ျဖဴ...ေျပာလိုက္ကာ...ကင္း ျဖဴ ကိုၿပံဳးျပၿပီး...
ေခါင္ညိႇပ့္လိုက္သည္...
("ကိုကိုယ္တိုင္က...ထင္မွတ္မထားတဲ့ ကံၾကမၼာႀကီး
ရဲ႕အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာ...ျဖစ္လာတက္ပါတယ္")
(ဒါေၾကာင့္...ရွိေနတဲ့အခ်ိိ္န္ေလးအတြင္းမွာ...ကိုယ္
ခ်စ္ရတဲ့သူကို...ေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ ထားေပးပါ)
ၿပီးပါၿပီးရွင္
အားလုံးေက်းဇူးတင္စြာ...
ဇူး
